Na veel bloed, zweet en tranen is de wei klaar. Stond helemaal vol met bramenstruiken en was al jaren niks aan gedaan. Vorige week zijn we de hele week aan het ploeteren geweest

. Heb zelfs mijn vader 2x weten te strikken om met de bosmaaier te helpen, zelf bezig met de electrische heggenschaar en Johnny en Adelheid met de motorkettingzaag. Zaterdagavond heeft mijn vader het laatste grote gedeelte bramen weggehaald. De laatste palen stonden er ook al. Zondag ben ik begonnen met de allerlaatse bramen, nog 5 meter! En daarna het indraaien van de isolatoren. Ondertussen waren Johnny en Adelheid bezig om de bramenstruiken op de hele grote kruiwagen te gooien en naar de brandstapel te brengen. Toen werd het tijd om draad te spannen, lekker gezellig met z'n 2-en. Ik lopen, Adelheid de draad in de isolatoren doen. Natuurlijk hadden we een paar keer het probleem dat alles in de knoop zat, maar ze is nogal handig met ontknopen.
Om 20.15 was alles klaar, stroom stond er flink op. Dan toch voor de zekerheid alles nakijken voor de laatste keer en een plan maken om Bjorn naar buiten te doen.
Alle hekken die open konden, stonden open

als Bjorn het anders dacht te doen als ons, kon hij alleen maar 3 weilanden in. 1 Stuk waar geen hek voor maar daar stond iemand.
Gelukkig stond Bjorn (en ik ook) de hele dag al aan de Bach, werkt super bij hem! Dus halster om, zweepje in de hand en lopen maar. Op naar de grote stal waar we Bo op moesten halen. Daar even gewacht op Bo en Bjorn voorop naar de wei. Ging beter als ik durfde te hopen! Maar toen meneer eenmaal het hek door was en gras onder zijn voeten voelde, was ik blij dat Bo er door was. We hebben ze beide omgedraaid en bij 3 het touw losgemaakt. Geweldig wat je dan ziet! Hij ging helemaal uit z'n plaat, menig rodeopaard zou er jaloers op zijn! Toen de vernieuwde kennismaking met Bo, jeetje wat kan Bjorn gillen zeg! Echt zo verwijfd. Lijkt wel of de castratie iets met z'n stembanden gedaan heeft, echt niet normaal! Ok, hij heeft nooit een zware hinnik gehad, maar dit??? Weer met z'n 2-en een paar rondjes door de wei en daarna was het weer klaar. Beide mannen stonden weer net als vorig jaar, neus aan neus gras te eten.
EINDELIJK!

Ben zo blij dat hij nu lekker in de wei staat, van het najaar zien we wel weer verder. Nu krijgt hij gewoon lekker de tijd. Gisteravond kwam ik aanrijden met de auto, stapte uit een floot een keer. Koppie ging omhoog, hinnik en kwam naar het hek toe gescheurd

. Dat deed me goed, hij hoefde niet te komen! Hij is helemaal in z'n element, heerlijk!