Ik heb nog naar het afscheid toe kunnen leven. Jij was in 1 klap beide kwijt. Het duurt echt wel even voordat je daar overheen bent.
En zeker nu met het veulenseizoen. Je ziet al die kleintjes en dat had je zelf zo graag mee willen maken. Het mocht niet zo zijn
En ook al heb je nu Dean; dat moet nog groeien.
Dat had ik met Aran. Ik vond hem eigenlijk helemaal niet zo leuk. Ik kon me nog niet goed helemaal aan hem geven. Dat moest ook echt groeien. Nu is het echt zo'n lekker ding.
En ik ben blij dat hij niet al te veel op Kim lijkt. Jongetjes zijn toch duidelijk anders dan meisjes blijkbaar.
Je zult steeds meer van hem gaan houden en steeds trotser op hem (en jezelf) worden
Sterkte ermee