

Sommige mensen vonden het een verbetering, sommige mensen vonden het om te huilen. Niet echt bemoedigend he?
Maarja, manen groeien en als verder niemand zich eraan waagt (iemand vond dat ik moest gaan trekken, heb gezegd dat ze zelf kon gaan trekken en anders der mond maar moest houden), doe je gewoon nog een poging. Dus donderdag weer met schaar en uitdunschaar (waarin mijn vingers altijd klem komen te zitten, wat een kolereding) aan de slag. Staleigenaar kwam weer langslopen, was nu enigszins voorbereid en gnuifde dus alleen wat... Nouja, Ellen meegesleurd naar Obli's box voor een peptalk dat het allemaal heel erg meeviel, toen durfde ik wel iets gerust naar huis.
Krijg net een smsje van de eigenaresse "Wauw wat heeft Oblion een mooi kapsel". Heel lief natuurlijk, maar ergens kan ik niet van me afzetten dat ze het wellicht sarcastisch bedoelt
