gister ging ik heel fanatiek longeren. Patricia heeft ongveer 20 min in de stapmolen gestaan om warm te lopen. Ik in de regen naar de longeerbak, ging allemaal goed en ik sta bij de ingang van de longeercirkel en wil patricia haar regendeken af doen en ze begint te draaien, maar dat doet ze wel eens vaker en dan wil ze het gras eten wat eromheen ligt. dys ik geef een ruk aan die longeer lijn en zeg nee niet doen normaal doen. ze staat met haar hoofd richting de stallen zeg maar en ze neemt ineens de benen (waarom zijn we nou nog steeds niet achter) automatisch probeer je ze tegen te houden natuurlijk, maar ff 1 pk van 450kg aan een lijntje die voluit gaat hou je echt niet. Ik voelde wel dat mijn hand klem zat maar maakte me meer druk om haar. ik zat al helemaal te denken dadelijk glijd ze weer uit dat gebeurde gister ook al (zie dagboek; uitgegleden) toen ze gevangen was enik de stal in kwam voelde ik de pijn pas. Patricia had gelukkig niets. een flinke brandblaar aan de binnenkant in het midden van mijn pink en mijn hand was gelijk blauw. Op naar het ziekenhuis dus maar. daar twijfelde ze over 1 botje of die nou wel of niet gebroken is. maandag kijken de specialisten ernaar en dan hoor ik via mijn mama veder, want die werkt daar. ik zit nu in een gipsspalk,maar het doet behoorlijk zeer

en ik ben hartstikke links en of course is het me linkerhand. baal er echt flink van!!!je bent erg gehandicapt. zelfs me eigen brood smeren kan ik nog geen eens

en type met 1 hand gaat ook niet zo snel en makkelijk, maarja niks aan te doen.
maar als het veder niks is mag het vrijdag eraf. dus op hoop van zegen dus maar. het belangrijkste is, mijn paardje heeft niks

(ze was wel erg geschrokken dat ik zo'n pijn had. toen ik bij der kwam staan kwam ze gelijk met haar neus naar me toe en heel schuldig kijken, net of ze wou zeggen: sorry! dus dat was wel erg lief)