Zanouk haar eerste serieuse springles en mijn eerste privé springles van een springruiter ooit..
Ja we pakken het serieus aan, Zanouk en ik, die Abop..
(dit n.a.v. een weigerachtige Tasja op haar eerste Abop ergens in een ver grijs verleden...).
Zanouk heeft haar springdebuut afgelopen zondag bij Fjovrili welliswaar succesvol gemaakt, ze is overal netjes overheen gedraafd.
Maar echt overtuigend was het nog niet en toen ik in de buitenbak een sprongetje vanuit galop probeerde te nemen is ze er eigenlijk aldoor langs gevlogen. De kans dat dit bij de abop gebeurt wil ik toch wel zo klein mogelijk maken.
Wat resulteerde in een zeer vermoeiende maar wel leerzame springles.
Eerst moest ze dressuurmatig even aan het werk, op de rechterhand zelfs nog contrastelling in galop gevraagd (hele korte stukjes) om haar wat losser te krijgen, fijn aan de nagevelijkheid gewerkt en toen dat allemaal redelijk ging (Redelijk omdat Zanouk best wel druk was en wat te hard ging in die vreemde binnenbak) zijn we balkjes gaan draven.
Dat snapte ze gelukkig gelijk (en ik na één keer ook, dressuurmuts af, springpet op).
Toen een kruisje met een aantal meter daarvoor een balkje, we begonnen ietwat twijfelachtig en kwamen wat slingerend aanrijden, maar na een paar keer en wat verhogingen ging het toch wel netjes.
Zegt die springmeneer doodleuk, zo nu vanuit galop.
Uhm.. wacht.. afwenden in galop.. dan nog rechtuit sturen door het midden van een bak, óver een balkje en vervolgens óók nog springen. Pff. Die is gek.
Ja en al deze gedachten van mij en een ietwat overdonderde Zanouk zorgden ervoor dat wij de spring-meneer bijna omver reden.
De springmeneer zei nog subtiel dat ik niet te snel moest denken dat ze toch al de andere kant op ging.
Wat volgens mij valt te vertalen als: ríjden moet je, dressuurmuts
Maar goed, de volgende keer lukte het me in ieder geval om Zanouk voor de hindernis stil te zetten in plaats van er voorbij te vliegen.
En de derde keer sprong ze hem nadat ze eerst weer in draf was gevallen.
Kortom, vanuit draf springen leek haar toch wel zo veilig.
En na wat aanmoedigingen van de springmeneer zijn we toch uiteindelijk vanuit galop gesprongen, maar Zanouk bedacht op het laatste moment wel dat ze er rechts nog wel langs kon. Maar daar was de hindernis al.
Wat resulteerde in een hóóg 'kruisje' een écht springende Zanouk en een Nienke die ietwat oncharmant meelifte
en een enthousiaste springmeneer.'Kijk, nu springt ie.'
Ja. Nu ik nog.
De volgende keer had Zanouk het spelletje zomaar door... ze galopeerde keurig op de balk en hindernis af en sprong gewoon alsof ze nog nooit iets anders gedaan had...
Echt mijn poonie is de leukste
Maar we nemen nog wel een springlesje of 2 voor de Abop, just in case
is het toch 
Vuran 
