Ik kan in ieder geval zelf even niet meer rijden, dus probeer ik onze tijd (als ik eens tijd heb
) afwisselend in te vullen.En hij vindt het dus op de een of andere manier zo leuk om wat samen te doen, dat hij momenteel wel heel belachelijk gehoorzaam is.
Wies rijdt hem zo af en toe nog eens, ik longeer dus meestal (met pessoa, met balkjes, wat meer galop enz., vanalles wat. Niet dagelijks hoor trouwens!). Nou, zelfs dat is ineens te gek. Ho is stop, stap is stap, draf is draf. En dan niet een keer na een ronde of zo, nee, direct.
Vandaag weer zoiets. Maar weer eens de kar tevoorschijn gesleept. We hadden niet meer gemend sinds de Fjovrili wedstrijd. Deze was dus in juni/juli. Wies had wat tijd, dus gewoon even lekker door de wei koetsen. En je zet dat beest er dus voor, je klikt met je tong, meneer stapt weg, loopt nageeflijk, na nog een keer klikken draaft hij aan. Waar komt deze gehoorzaamheid vandaan?????
Na het borstelen achteraf (waarvoor je hem niet meer vast hoeft te zetten, hij blijft bij je staan tot je klaar ben) krijg je een paar welgemeende likken over je hand als bedankje en loopt hij weer de wei in.
Wat een lekker beest is het toch.
<-speciale editie van mijn onderschrift 