Goed gemaakt door smiddags ze een nieuw stukje land erbij te geven.
Maar we hadden de opdracht gekregen Jodda mee terug te nemen. Maarja nieuw land erbij en dan Jodda mee. Vragen om een gevecht. Een paar fikse meppen, voor mevrouw de sprint terug kon zetten, leverde ook een behoorlijk aggressieve blik van Jod, maar die besloot toch ook maar niet uit te halen, toen ook ik bleef dreigen. Dominant trutje ben ik ook

Daarna wel als een schaap mee.
Dan richting Wanneperveen, rotweer was al begonnen helaas. Maar eerst de veulens gevoerd. Amper onder het draad door en zou richting de etenstonnen lopen, of ik voel een stel tanden in mn bovenarm. Auwtsj...en ja hoor er ging weer een, schor van de verkoudheid, schreeuw door het land en een losgeslagen arm die best hard de boosdoener bereikte. Wederom 1 pissig.
Tot slot nog richting de boerderij. Daar eerst wat andere stalklusjes gedaan in de hoop dat het minder hard zou gaan regenen. En elke keer dat ik langs Anton zn stal kwam kreeg ik een ietswat dwingende hinnik van: Ik wil er uit.
Maarja het weer werd niet beter, maar de hinnik wel dwingender.
Denk: zal je krijgen...dus Anton een andere waterdichte deken op gedaan en hup naar buiten. Meneer springt heel enthousiast de bak in. Sprint een half rondje en staat ineens onwijs sjaggie te kijken.
De reactie van mij: "Ja ukkel, het régent...kom je dr ook achter". (als ton ergens een hekel aan heeft is het regen)
Hem eventjes laten soppen in zn eigen eigenwijsheid en ondertussen een schaar door Wolly dr bossie. Toen die klaar was begon het ineens onwijs te zeiken, dus ik zou Anton snel binnen halen. Gaat hij stronteigenwijs een dikke meter van het hek staan. Dus ik gek...blijft hij maar lekker zeiknat regenen. Ik loop weg...hij trekt een neusje van ontevredenheid en gaat pal voor het hek staan, dat hij toch wel mee wou. Had ie vast gedacht dat ik m kwam halen.
Nadat de ergste bui voorbij was, nogmaals gehaald en kwam hij wel keurig. Maar pissig was ie wel...
