Sultan kreeg vandaag zijn beweging via Annelies. Die had hem even flink laten rennen in de binnenbak. Ik was er niet en meneeer heeft toch zijn beweging nodig, niet waar? Ik heb altijd redelijk bewondering voor de prestaties van Annelies met Sultan, natuurlijk luistert-ie naar haar altijd veel beter. Toen ik mijn frustatries deelde met haar, dat Sultan als hij naast mij behoort te lopen, zich soms gewoon omdraait en er vandoor gaat, zodat ik alleen nog zijn kletterende hoefjes zie verdwijnen richting hooiberg antwoordde ze resoluut: "Omdraaien? Mooi niet, hij moet niet denken dat ik de rode loper ben waaraan hij zijn hoefjes kan afvegen". Natuurlijk was ik het daar mee eens, maar ja.... Tot vandaag dus. WAhaa!
Nadat ie vreselijk goed geluisterd had in de binnenbak en Annelies hem weer terug wilde brengen, bedacht meneer, dat dat gele grote ding in de hoek toch wel een soort hemelse hooiberg moest zijn. Omdraaien dus. Annelies zag zijn kletterende hoefjes razendsnel verdwijnen richting... jawel...mesthoop! Ik kreeg een smsje...Sultan ongenadig op zijn lieve koppie gegeven, hij zat boven op de mesthoop. Ja,ja t'is me d'r één.