Hallo allemaal,
Ja hoor , daar ben ik weer met mijn super verhalen,haha.
Eerst gisteren, ik had afgesproken met een vriendin, Irene,(50 jaar, veel paarden,ponys 5 kinderen, super lief mens,red elk dier wat in nood zit,koopt ook elke pony die weg moet om welke reden dan ook!).
Zij met Shelby (tinker),en Pino en ik,om half 11 smorgens.
We wilden bij mij achter het huis vertrekken,de akker in,op het pad van rijks waterstaat, lekker zonnetje,alles oke.Komen we aan het eind van dat pad, waar we naar rechts moeten, staat daar zon grote graafmachine,(waar we niet omheen konden rijden),jammer, dan maar terug,langs de weg.
Dat ging al goed,met pino's voetjes,zijn hoefgroei is super.
Via de berm langs de weg zijn we over een akker naar duitsland gereden, das hier vlakbij hoor, wij wonen aan de grens.En hebben we een voor ons onbekend pad genomen, zo van , zodra er een weg of pad naar links komt nemen we die,ach ja, avontuur moet ook wel es kunnen he?
Maar het mooie was,dat we ook helemaal niemand tegen kwamen.Geen traktoren, geen boeren in het land,nog geen kip,om kort te gaan.
Dus al kletsend ,lekker lange teugel ,heerlijk gewoon.
Er kwam na een behoorlijke tijd inderdaad een pad naar links,en weer een,en toen reden we als het ware weer richting huis. Weer die akker over, in galop,en toen wel achterom naar mijn huis, weer in alle rust,buiten 10 reigers om zijn we niemand tegen gekomen. En daar genieten we nou van.
Vandaag: Eerst alle drie naar de wei, dat duurt een 45 minuten voor ik ze er alle drie heb.Eerst Pino, die aan die weg via de berm er komt,i.v.m zijn voeten.En dan de kleintjes, das wel lekker snel, want die hebben altijd haast!!
Om 13 00 uur Pino weer opgehaald, en gezadeld.De "paardenboer"heeft voor mij aan de rand van de akker tegenover mijn huis, een pad gereden met de traktor,zodat die prima berijdbaar is voor paardenvoeten,erg lief.
En via die akker, kom ik bij mijn vriendin Bianca, die een rijbak achter het huis heeft.Maar vandaag met het windje wat er was, vonden Pino en ik die akker al fijn genoeg,en al hinnikend en briezend,gingen we weg.
Ik kan zo vreselijk genieten van Pino,omdat hij zo lekker te rijden is.Heel zacht in de hand,keurig voor het been.En hij geniet er net zo van als ik.Toen ik in de buurt van Bianca's huis kwam, riep Pino al naar Bjordje,en kreeg hij luid antwoord van wel 8 paarden die daar in de buurt wonen.
Maar Bianca zelf was er niet, dus zijn we terug gegaan,al met al was ik drie kwartier weggeweest, maar Pino krijgt al een vachtje en was best nat.
Lekker afgespoeld,en wat lekkere muesly gegeven,en daarna de paddock in. Ik ben de shetjes toen gaan halen,en toen was er weer rust in onze paddock.
De hoefsmid kwam nog voorbij, en was erg te spreken over Pino's voetjes,zeer goede hoefgroei, (mede dankzij textura zalf),en de nagelgaatjes kon hij praktisch wegvijlen. Daar waren wat kleine on effenheden ontstaan. Dus meneertje staat weer netjes op de voetjes,en we gaan gewoon door met smeren en rijden in het land. Nou , dat was het wel weer, groetjes Karin en Pinoooootje,doei
[/i][/b]
weer twee fijne ritten.
weer twee fijne ritten.
en toen kwam pino en scheen de zon in mijn hart.
