Zondag is onze pup aangereden...Zondag zouden mijn vriend en ik naar de fokker van Prisca toe, en daar had ik vreselijk zin in!
Even bij Pris haar zuster (Odita) en moeder (Fiona) kijken.
Dus ik zou onze pup (Kira) nog even snel voor huis laten plassen.
En toen gebeurde het...
Ik was nog maar net een tel buiten en toen hoorde Kira de overbuurman (waar ze helemaal gek mee is), die naar buiten kwam met zijn Herder pup.
En ja hoor daar ging ze!
Ik schreeuwde nog "Kira, hier"!
Ze ging 1 seconde op haar kont zitten, maar vloog vervolgens toch de weg over.
En toen was die auto d'r ook al!
En ik hoorde een hele harde klap, en daar lag mijn hondje op het asvalt te janken!
Ze kon niet meer lopen...
Ik rende er heen, en mijn vriend had de klap in huis ook gehoord dus die kwam er ookal aan rennen.
Ik heb haar opgetild en meegenomen naar binnen en m'n vriend heeft meteen de dierenarts gebeld.
Haar achterpoot hing helemaal slap, was heel dik en bloede flink.
Onze dierenarts had ook nog eens geen weekenddienst dus we moesten een aardig eindje rijden voor we bij een dierenarts waren.
Daar aangekomen kwam de arts al naar buiten en zei: "Dit lijkt niet zo best"!
Dus wij snel naar binnen, waar de arts haar helemaal onderzocht.
Hij zei dat er vanbinnen gelukkig niets mis was.
Maar hij was bang dat haar achterpoot gebroken zou zijn.
Ze kreeg pijnstillers en we moesten naar Leeuwarden om foto's te laten maken van haar poot.
En daar moesten we haar ook achterlaten, de arts zou ons bellen zodra de foto's klaar waren en alles nagekeken was.
En toen kwamen de tranen bij mij pas... en een vreselijk schuldgevoel, ik had haar natuulijk aan de lijn moeten doen!
Om half 5 s'middags werden we gebeld dat we Kira konden ophalen, en de arts had goed nieuws: Voor zover hij kon zijn is de poot niet gebroken! Ohw wat was ik blij!
We zijn snel naar Leeuwarden gereden en daar lag m'n kleine meid in een hokje, nog wat sloom van de narcose.
De arts kon op de foto's zo niks vinden, maar er was wel een stipje/stukje te zien bij de hak wat wij ook duidelijk zagen op de foto's.
De arts dacht zelf dat het een soort aanhechtsel was van de achillespees, maar er zou maandag naar gekeken worden door een andere arts en dan zouden ze ons dinsdag bellen.
Ik was allang blij dat het er zo goed uitzag en dat ze mee mocht naar huis!
Ik zit nu dus nog te wachten op een telefoontje!
Ik hoop zo dat het niet een breukje of botsplintertje is want dan zou ze alsnog geopereerd moeten worden.
Met Kira gaat het al een heel stuk beter, maar ze moet rust hebben en zit dus de hele dag in de bench en mag alleen even naar buiten om haar behoeftes te doen.
Maar daar is ze het niet mee eens hoor ze wil er graag uit en spelen!
Dat is al een goed teken toch?!
Maar ik voel me nog steeds vreselijk schuldig!
Ik had haar aan de lijn moeten doen... Ik heb er in ieder geval van geleerd!
De overbuurman komt elke dag langs om bij Kira te kijken, echt heel aardig!
Hij heeft haar onder het wiel zien liggen...
Ik heb dart niet gezien, het ging allemaal zo snel!
Ohw ja, we gaan nu aankomend weekend naar de fokker van Pris.
Ik heb er nu al zin in!
Zo groot is ze nu alweer...
<img src="http://www.mijnalbum.nl/Foto=47EBZU4M">
(7-2-15)
Ydel: Fjelljon x Bjorgard 
nog steeds niet!
Is hij zeker nog steeds aan het opereren.... 
inderdaad!