dat we een soort behendigheidsparcours zouden gaan doen heb ik me ook opgegeven en op aanraden van mijn
instructrice die erg enthousiast was. Dus oke ik doe mee!
Britt kent nog niet zoveel en is een geval apart dus alles is een goede ervaring.
Ik moest er eerst heenrijden (dat is denk ik 2/3 km). Aangezien Britt alles wat spannend vindt en snel
over prikkelt is kan ze nogal hysterisch zijn (arabo fjord

van wat obstakels (verkeer is totaal geen probleem!) en van de shetlanders onderweg ja die zijn ook wel erg eng.
Aangekomen konden we gelijk de bak in. Ze durfde niet over de wasplaats, maar even met iemand ernaast zijn we er
overheen gelopen.
In de bak zag ze ineens allemaal rare obstakels staan. Ik moest eerst wel erg grijnzen van haar
gedrag, ze keek zo raar! Daarna werd ze eerst erg druk. Hinniken en hysterisch rondhupsen.
Toen de andere 3 paarden bij ons in de bak kwamen was ze helemaal even gek aan het doen. Bij de uitleg van de eerste
hindernis was het erg moeilijk om stil te staan. Ik had op een gegeven moment maar besloten om dan de eerste hindernis aan de hand te doen. Dat had succes. Toen dat eenmaal lukte ontspande ze en begon ze ook lekker te zuchten en lekker
te smakken. Ja dat wilde ik graag zien

Wat was dat leuk. Door een labyrinth, recht door een paadje en dan weer achteruit het zelfde stuk, slalom in middendraf (en zelfs galop), onder laaghangende stokken door, een deur openmaken en over een takkenhindernis heen. Vooral die hindernis was erg leuk, want Britt vindt springen geweldig!!
Onder de stokken door ging prima. Eerst in stap, toen in draf en uiteindelijk in galop.
De tweede keer galop ging alleen een beetje mis. Onder de tweede stok door ging Britt versnellen, waardoor ik mijn hoofd omhoog deed en ik dus met mijn cap een stok van het obstakel afgooide. Hierop maakte Britt een maffe sprong (een soort steiger bok idee) toen was ik uit balans en was zij nog vrolijk aan het galopperen recht op de takkenhindernis af. Dat leek mij geen goed idee, want dan zou ik er sowieso afknikkeren. Dus haar erlangs gestuurd, maar nu gingen we recht op de deurhindernis af. Ik zag me al midden in het hek belanden en ik was bang dat ik midden tegen de hindernis paal zou vallen dus die heb ik in de snelheid omgegooid. Daarna belande ik toch in het zand, doordat ze een scherpe bocht moest maken anders zouden we in het labyrint belanden. Het eerst wat ik zei toen ik plat op mijn rug in de bak lag:
Kijk daarom heb ik dus een bodyprotector gekocht

Echt het zand zat overal!! Zelfs mn hele hemd en onderbroek waren pik zwart!!! De bak was net gesproeid dus het bleef ook lekker kleven achja maakt niet uit hup er weer op.
Maar super leuk! Britt af en toe nog een bokje, maar ze was verder zo braaf!
De deur was ook wel leuk. Vooral niet loslaten, je in allerlei rare standjes zitten om het maar vast te blijven houden.
Dat lukt niet altijd natuurlijk

Echt super leuk! echt een aanrader om eens te doen!
Terug weg was ze weer druk halverwege er maar naast gaan lopen en dat is echt een wereld van verschil. Zo zie je echt dat ik aan de hand al veel verder ben als onder het zadel!
Foto's ga ik zo plaatsen als ik ze allemaal binnen heb gekregen.
Mieke en Anne deden ook mee, maar die zaten in een andere groep dus hun heb ik helaas niet gezien. Al wel via de trec noord site foto's gezien!
Mijn foto's zal ik bij pics plaza zetten. Een primeur ik had namelijk nog nooit foto's van mij en Britt gemaakt dus dit is de eerste keer!
