FjordenWereld.nl

Bij Eskil verloopt de aanname van het bit niet voorspoedig. Ik verwacht dat het probleem in de mond zit.
In januari is de dierenarts geweest en heeft het gebit gecontroleerd. Er hoefde niets te gebeuren, want het was goed. Hij is 6 weken geleden weggebracht om beleerd te worden voor de koets. De eerste 2 weken vlotte het niet lekker, omdat hij sterk reageerde op het bit en deze niet wilde aannemen. Na 2 weken is de ostheopaat geweest om hem na te kijken. Toen bleek al gauw dat het gebit niet in orde was. Toevallig kwam de tandarts die avond op de stal waar hij stond en bleek hij flinke haken te hebben, zijn wangen waren al helemaal kapot. Hij heeft toen 5 dagen de tijd gehad om te herstellen en daarna zijn ze weer voorzichtig begonnen. Maar de spanning bleef en ondanks de resterende weken kwam er weinig vooruitgang. We hebben hem afgelopen zaterdag dan ook naar huis gehaald en ik ga nu met hem verder onder het zadel. In de toekomst willen we het nog eens proberen voor de koets.

Voordat hij weggebracht werd, heb ik hem gereden met een kaptoom.
Ik wilde vooral dat hij op mijn stem- en gewichtshulpen zou reageren en de kaptoom geeft vooral druk op de neus als je deze gebruikt.

Hij heeft wel eens een bit in gehad om te passen, maar ik kan me niet goed herinneren hoe hij daarop reageerde, niet heel bijzonder wat ik me kan herinneren.

Nu heb ik vorige week hem een dubbelgebroken bit ingedaan, om te proberen. Maar hij begon direct flink te slijmen (geen schuim, maar dikke slijmdraden). Vervolgens heb ik hem toch weer op de kaptoom gereden (wat hij overigens prima doet).

Heeft iemand ervaring met bitproblemen of mogelijk anatomische problemen in de aanname van het bit?
En wat dan handig is eventueel te controleren of welk bit ik dan zou kunnen proberen?
Ik wil graag met bit gaan rijden ivm mogelijke wedstrijden in de toekomst.

Lastig, ik heb met Emy ook wel het probleem gehad dat ze heel onrustig werd van het bit. En constant heel druk erop aan het kauwen was en vooral daarmee bezig was. Ook kon ze heel boos reageren als we aan haar bit kwamen met mennen bijvoorbeeld. Achteraf bleek dat ze in die tijd aan het wisselen was en dus net als Eskil last van zn gebit had. Ik weet niet in hoeverre hij nu genezen is? En hoe lang het geleden is dat hij bij de tandarts geweest is? Voor Emy heb ik nu een heel dun bitje, zij heeft erg weinig ruimte in haar mond. En ondanks ik eigenlijk meteen dacht dit gaat hem niet worden heb ik toch doorgezet met dit bit en nu doet ze het er eigenlijk best goed op. Heb het dan wel constant over haar men bit. Met rijden heb ik een dubbel gebroken bitje heb een ongebroken geprobeerd maar daar was ze heel stug op. Het is voor haar ook gewoon heel erg wennen geweest.

Is het bit niet te dik voor in z'n mond?

Ik begin met een jong paard graag met een rubber bitje. Liefs ongebroken en soepel rubber. Pas later ga ik over op kunststof of metaal. Ik geef ze ook altijd wat lekkers als ik het bit in doe.
Ik longeer ze vaak ook eerst aan de kaptoom terwijl ze het bitje er los bij in hebben. Misschien kan jij dat ook doen en dan gewoon met je teugels aan de kaptoom rijden eerst?

Als je zeker weet dat de mond in orde is nu dan zou ik net wat Jeempie zegt hem er toch spelenderwijs aan blijven wennen. Wij doen jonge paarden bijvoorbeeld met een hoofdstelletje op aan de molen, of nemen ze mee wandelen in het bos aan de hand aan een hoofdstelletje.
Misschien zijn er nu nog teveel negatieve associaties met het bit door de pijn die hij heeft gehad?

Ik twijfel of het inderdaad de negatieve associatie is, of dat het bit niet goed in zijn mond ligt.
Ik heb wel eens gehoord van paarden die bijvoorbeeld een dikkere tong hebben of een lager gehemelte, waardoor er weinig ruimte is voor het bit.
Maar dat kan ik helaas niet beoordelen. Zou een tandarts daar iets van gezegd hebben als het was opgevallen?

Misschien dan inderdaad toch wat jullie zeggen nog een tijd proberen en dan spelenderwijs.
Longeren/rijden op kaptoom met bit in zonder dat ik eraan zit is wel een goede, dat ga ik morgen proberen.
Kan ik toch met hem blijven oefenen.

Yvette_Minouk schreef:Ik twijfel of het inderdaad de negatieve associatie is, of dat het bit niet goed in zijn mond ligt.
Ik heb wel eens gehoord van paarden die bijvoorbeeld een dikkere tong hebben of een lager gehemelte, waardoor er weinig ruimte is voor het bit.
Maar dat kan ik helaas niet beoordelen. Zou een tandarts daar iets van gezegd hebben als het was opgevallen?

Misschien dan inderdaad toch wat jullie zeggen nog een tijd proberen en dan spelenderwijs.
Longeren/rijden op kaptoom met bit in zonder dat ik eraan zit is wel een goede, dat ga ik morgen proberen.
Kan ik toch met hem blijven oefenen.

Mag toch hopen dat de tandarts dat dan gezegd heeft, anders is het ook een prutser .

Zou hem inderdaad zoals hierboven spelenderwijs proberen te laten wennen aan een bit.
En ja er bestaan wel afwijkingen waardoor bit minder gelukkig ligt, maar zo vaak komen die ook niet voor.
Bij jong paard nog wel eens een hangend rooster, daar dan wel rekening mee houden.

Emy vond een bit ook echt niks nu pakt ze hem zelf aan gelukkig. Hopelijk wil hij hem accepteren idd als het spelenderwijs gaat. En anders toch eens proberen een dunner bitje te gaan gebruiken? Ik vind het voor Emy wel heel fijn die heeft ook maar een klein mondje... (weinig ruimte)

Wat je ook kan proberen is zo'n appel bitje, dat is van kunststof en dus zachter, ook schijnt er de smaakt van appel aan te zitten.
Ik heb wel eens gehoord dat mensen appelstroop of honing aan het bit smeren bij jonge paarden. Maar daar heb ik verder geen ervaring mee.

Als je twijfelt dan zou ik gewoon nog een keer een tandarts laten komen, en je probleem voorleggen.
Jullie dierenarts had er dus blijkbaar geen kijk op?

Hier ook even bitproblemen gehad, wondje in de mond wat slecht wou genezen.
ik rijd met een ongebroken busstangetje en dat gaat het beste, die knijpt niet en steekt niet in het gehemelte.

Deze man heeft een lezing gegeven op Texel:

Paul Versluis- Paardengebitsverzorger, www.paul-versluis.nl
Hij heeft ook een bitten pas/probeer service

Bedankt voor jullie berichtjes.

Fran: De dierenarts die we toen hadden blijkt er inderdaad geen verstand van te hebben als grote haken niet eens opvallen. We hebben uiteraard de praktijk gebeld (meerdere DA's) en het blijkt dat ze er ook niet meer werkt..
Evalien bedankt voor de link, ik ga eens op de site kijken!
Dominique: Ik heb nu gisteren gehoord dat hij inderdaad een ietwat hangend rooster had bij de tandarts. Ik heb het opgezocht en het fenomeen blijkt van tijdelijke aard. Het kan bijvoorbeeld ontstaan door wisselen, maar ook door irritatie in de mond (dat kan ik me voorstellen).
Dan zou het ook moeten oplossen.

Heb dit gisteren ook doorgesproken met iemand anders en ik ga een rubber, ongebroken bit proberen zoals door Ilonka beschreven.
Op het kaptoom doet hij het netjes, maar zou toch fijn zijn als hij een bit in kan in de toekomst.

Houd er rekening mee dat rubber hitte opbouwt door wrijving (brandwond) in de mond, Paul Versluis was niet zo enthousiast over rubber of latex bekleding in de mond.

Evalien, de site heb ik bekeken. Duidelijk en heldere informatie, erg fijn
Ik ga zo eens proberen te kijken hoeveel ruimte hij heeft in de onderkaak en in de mond.
Op de site las ik inderdaad dat rubber/latex hitte kan opbouwen wanneer het paard te weinig speeksel aanmaakt.
Nog even uitzoeken wat dan de beste afweging is..

Wat rubber bitten ga ik mee met wat Evelien zegt. Zelf ook ervaring mee, en helaas geen positieve. Denk ook dat je het vooral in de ruimte van de mond moet zoeken. Tegenwoordig is het ook mogelijk om bitloos te starten, dus wie weet bied dat nog mogelijkheden?

Ik ben zelf ook geen fan van rubberbitjes, waarom geen idee ik heb er geen rede voor maar het lijkt bij vreselijk vies smaken. Verder zijn dierenartsen eigenlijk manusjes van alles en vaak niet gespecialiseerd in bijv het gebit. Ze weten er wel iets van maar niet dat ze er alles van af weten. Wat dat betreft vertrouw ik daar ook niet 100% op.

Wat betreft het hangendrooster... Ik heb ook wel eens ergens gelezen dat veel mensen denken dat jonge paardjes een hangendrooster hebben maar dat het ook zo kan lijken omdat de voortanden nog niet heel lang zijn waardoor het rooster soms iets eronder vandaan steekt. Hoeft dus niet perse een probleem te zijn

We hebben een tijd een dierenarts gehad, die was weer heel goed met gebitten.
Die herstelde soms juist de brokken van tandartsen. We waren die ervaringen nog gewend. De dierenarts mag nl. verdoven en de meeste tandartsen niet, als er iets gedaan moet worden.

Ik heb zojuist gevoeld bij Eskil en we hebben in zijn mond gekeken. Hij heeft vergeleken met de andere fjorden bij ons een smallere onderkaak (waardoor de tong dan blijkbaar moeilijk kan wegzakken in de onderkaak) en zijn tong is dikker dan van Evian. Over het hangend rooster heb ik inderdaad ook teruggelezen dat het bij jonge paarden nog wel eens verward kan worden.

Bij Jalenka vorig jaar ook in het begin problemen met bitgewenning.
Tandarts is toen geweest en samen met die man toen nagekeken of het bit dat ik gebruikte paste (is een dubbel gebroken happy mouth bitje van HH, maat 13.5). Toen hij me garandeerde dat het goed lag en paste en nergens stoorde in de mond. Ben ik verder gegaan met echt te wennen.
Samen met mijn instructrice heeft dit een paar uur geduurd, maar uiteindelijk had Jalenka door wat de bedoeling was en doet ze nooit meer lastig op haar bit (nog steeds hetzelfde).
Het enige wat we hebben is dat we telkens met heel zachte hand moeten rijden, het minste van verhoogde druk (dus niet een beetje druk voor een hulp of zo) dan kan ze nog wel eens panikeren.

Dan denk ik dat je voor Eskil ook een vrij dun bitje moet hebben. Wij hebben voor Emy en Elvis dit bit
Maat 13½

Heb ook de ongebroken geprobeerd maar daar vonden we haar heel stug op reageren.

Als rubber nat is dan glijdt het prima. Ik heeb meerdere van mijn aarden jarenlang op rubber gereden zonder ooit een probleem te hebben gehad. Mindy wilde ik graag overzetten op kunststof maar daar schuurde ze steeds haar mondhoeken van open. Mijn andere paarden hadden daar geen last van.
Mijn conclusie is dat het materiaal heel verschillende resultaten kan geven bij verschillende paarden. Blijf testen en proberen dus.