FjordenWereld.nl

Ja, dat heb ik overgehouden aan Anka's pechjaar.

Dat gehoest heeft me een ademhalings-luistertic gegeven. Elke zucht of elk kuchje denk ik het zal toch niet??

En nu met die bobbel op het been... Anka is vorige week helemaal weer goedgekeurd, maar ik ga nu nog 2x per dag naar stal been voelen en koelen. Hoewel dat volgens de DA niet meer hoeft kan ik er haast niet mee stoppen. Gewoon omdat ik soms denk is het pootje nu lauw of niet of is ie niet toch wat warm?
En gister zei mijn instructrice goh, ze loopt wel heel apart. Volgens mij omdat ze gewoon heel dik is beweegt ze minder vlot en veel minder van de grond af. Ze is perfect rad volgens mij maar ik schiet dus dan al weer helemaal in de stress .

Zo ben ik normaal dus niet . Iemand tips om dit neurotische gedrag kwijt te raken of moet het gewoon slijten?

Zennnn!

Ik herken het wel, ik denk dat ik na Beer's hoesterij ook nog maanden over-alert was! En hij heeft een schiefel die best groot is en die voel ik ook regelmatig.. denk dat het gewoon moet slijten en dat je, als je echt aan jezelf twijfelt gewoon nog eens de DA moet opbellen voor geruststelling.

Vooral genieten dat je weer iets kunt doen met je dikkerdje!

Ik denk ook dat het moet slijten. Natuurlijk ben je voorzichtig en alert geworden na alle pech. Je moet er gewoon weer even vertrouwen in krijgen dat het wel goed zit.

Schrale troost heb ik ook, mijn prinsesje is heilig..
En heeft natuurlijk ook al heel blessure verleden, echter luister naar jezelf als je aan het rijden bent.
Voel je dat er iets niet klopt heb je meestal gelijk.
En paard dat tijd niet aan het werk is geweest zal sneller buiten adem zijn dan 1 op conditie, gewoon weer langzaam opbouwen.
Been wel in de gaten houden uiteraard.

En zo te horen aan de slanke lijn met Anka.

Ik zit als mevrouw wijdbeens op een hoogdrachtig paard. Tenminste, dat is wat ik zie als ik recht op de spiegel in de manege afrij . Dus ja, kiloreductie is echt nodig.

Maar ik vertrouw het nog niet helemaal. Ze is rad maar zo allemachtig niet voorwaarts. Vandaag een stapritje aan de lange teugel, niet vooruit te branden die knol. Wel rad volgens mij maar heel terughoudend. Ik denk toch niet bevangen, we hadden een baal rijke kuil, maar ze stapt keurig in een rechte lijn en hoeven lauw, niet warm. Ze is alleen zo traag! Ik zie er niks aan verder behalve dat ze tonrond is en daar ook naar loopt (waggelt).

Dus nu echt strak dieet, alleen hooi en geen kuil wortels of wat dan ook. En wel beweging. Hoop dat het vlotte dan terugkomt en mijn ongerustheid weggaat.

Proest, van overconditie wordt je ook niet echt sneller.
Wat vind ze leuk? Ga je dat eens doen, weet je of ze dan wel voorwaartser is.
Sjol is gek op bostuffen b.v. ik hoef dan niets te doen, gewoon liften.
Als ze dan niet vooruit te branden is is er iets mis...

Ooh, dat lijkt me lastig Annemarie! Begrijpelijk dat je zo bezorgd blijft na al die ellende, maar wordt wel erg vermoeiend op den duur he...

Ik heb er (gelukkig) geen ervaring mee, maar neem aan dat het wel wat slijt als alles een tijd goed gaat.
Wat ik wel weet is dat Hay ook véél lomer is als hij te dik is.
Hij is echt nog nooit zo dik geweest als van de zomer. Hij was toen in alles traag: bakwerk, buitenrijden en zelfs naar de weide brengen ging niet vooruit...
Nu is hij al flink wat afgevallen en wordt in alles ineens weer veel vlotter.

Anka zal ook wel even haar 'lui zweet' kwijt moeten. Ze heeft een hele tijd niks gedaan, dan is weer opgestart geraken wat moeilijker

Hmm Jilly, als ik jou zo hoor dan kan het best het gewicht zijn wat Anka erg in de weg zit. Anka is nl ook in ALLES enorm sloom. Naar de wei uit de wei, echt niet vooruit te branden . Nis is ook wel stevig maar die is nog steeds supervlot.

@Dominique: normaal is Anka buiten erg vlot en heel wakker. Maar misschien heb ik van de zomer zoveel km gemaakt dat het spannende van alleen buiten er wel af is . Zowel binnenbak als buiten rijden heeft Anka lol aan. Ze brieste gisteren met les lekker veel en vanmorgen buiten ook. Ontspannen doet ze wel maar in slaktempo.

@Jilly: ja je wordt moe van jezelf ja.

Maar al haar conditie is weg, ze heeft het warm met die vacht..dus niet zo gek dat ze niet vooruit te branden is! Ik zou haar gewoon scheren, helemaal..mocht het weer 'mis' gaan, waar je niet vanuit moet gaan *positive thinking* dan heb je altijd nog dikke dekens! Zo is het ook net niks..

kom je zondagmiddag even hier, om te kijken of ze in Eexterzandvoort ook sloom is Herken het wel hoor, dat je steeds weer nieuwe dingen vindt bij je paard waar je je zorgen om maakt

Idd wat Kristel zegt lekker de jas uitdoen bij Anka en rustig weer gaan trainen. Als ze over een paar weken wat van de kilos kwijt is en ze blijft nog steeds zo afhouden dan moet je misschien nagaan of dat ergens vandaan zou komen.
En hoe is je eigen houding met rijden, rij je onbevangen of straal je je zorgen misschien uit naar haar, en ben je in je hoofd erg voorzichtig door haar hoesten en blessure, wat zij misschien oppakt?

en het is naturlijk best wel warm voor de paarden met hun lekker dikke jas aan, worden ze ook niet sneller van. En Anka heeft natuurlijk lang niet veel hoeven doen en die vakantie vondt ze misschien ook wel fijn. Maar altijd blijven luisteren naar je eigen gevoel.

Tijd voor een knop om...scheelt al dat je zelf wel weer dat je neurotisch reageert, dus dan kun je ook je gevoel aanspreken of die het met je neurotie eens is

En 'boscrossen' (of andere manier van buitenrijden) is vaak ook een goede afleider heb ik wel gemerkt, kop even ergens anders....zijn de paarden ook ineens heel anders.

Met beleren was ze ook OERlui hoor.. Echt niet vooruit te branden.
Ik denk dat als ze wat kilo's kwijt is en meer conditie krijgt, ze vanzelf meer (loop)lust krijgt.
Als alles dan weer makkelijker gaat, verdwijnt je neurotische gedrag vanzelf

Misschien kunnen we een clubje oprichten Annemarie!

Het moet gewoon slijten, ik was het na een jaar redelijk kwijt, tot twee weken terug. Buddy had vast gezeten tussen zijn voerbak en de grond (ja heeeel knap) maar meteen onwijs stijf in zijn lijf.. Na een week loswerken ging het iets beter, en pats boem daar kwam mijn neurotische gedrag weer om de hoek kijken, elk misstapje, niet goed reageren en ik durf er dan niet meer aan te rijden..
Word dan enorm moe van mezelf, maar echt onbevangen zit ik er niet op, dan werkt het rijden ook niet.
Ik heb nu vandaag mijn stalbaas laten rijden, was er helemaal niets meer aan de hand! Ofwel ik moet gewoon er weer aan rijden!
Heb jij niet iemand die kan rijden voor je dat je het zelf kan zien?

Oh en die benenvoel tik, ik heb mijzelf erbij neergelegd dat ik dat nou eenmaal doe

_*iDj*_ schreef:Met beleren was ze ook OERlui hoor.. Echt niet vooruit te branden.
Ik denk dat als ze wat kilo's kwijt is en meer conditie krijgt, ze vanzelf meer (loop)lust krijgt.
Als alles dan weer makkelijker gaat, verdwijnt je neurotische gedrag vanzelf

Oh, ik kan me helemaal voorstellen hoe dat beleren van Anka gegaan moet zijn hahahaha. Anka kan in alles gewoon HEEL langzaam zijn. Alles gaat op zijn elfendertigst, pontiedom paard is het. In de wei, uit de wei, echt alles gaat langzaam (en soms zelfs zuchtend ). Gelukkig weet ik met rijden redelijk waar de aanknop zit en hoe ze wat heter kan worden hihi. Maar nu moet ze denk ik eerst kilo's kwijt.

@Ingele: ik sluit me bij deze aan bij de neurotenclub . Een clubgenoot heeft een paard met peesletsel gehad en die zei ook al dat je de benen-tic niet weer kwijtraakt .
Mijn instructrice is komende weekend weer terug van vakantie en dan laat ik haar kijken als ik rijd en ik laat haar ook even rijden. Dan komen we er gauw genoeg achter of Anka OK is. Maar het lijkt volgens mij prima hoor. Merk niks met rijden. Op de bult na is er weinig te bemerken. Been blijft dun en pees loopt niet op. Mja, hoop dat mijn tics minder worden met de tijd dat Anka goed blijft .