FjordenWereld.nl

Ik heb Vlin nu al 3 jaar en al die tijd struikelt hij regelmatig buiten in het bos. Met stap en met draf. Maar in de bak doet hij het niet. Toch een keer de dierenarts er bij gehad die hem heeft bekeken. Hij zag niets bijzonders. Dat en het feit dat hij niet struikelt in de bak zorgde ervoor dat ik me niet ongerust maakte.
Maar dinsdag j.l. zaten we in een flinke galop en toen struikelde hij ook. Hij wist zich beresnel te herstellen (ik wat minder snel ) waardoor er geen ongelukken zijn gebeurd. Daarna heeft hij weer een stevige, fijne galop gemaakt. Maar toch..........
Volgens mij heb ik dit al eens eerder gevraagd maar hebben jullie ook van die struikelaars?

Hier nog zo eentje, al merk ik wel dat er een verband zit met hoe die bakapt/beslagen is. Vorige smid liet de tenen te lang. Een week nadat ie bekapt was deed ie niets anders dan struikelen. Niet zo fijn dus.

Huidige smid haalt iets meer van de tenen af, waardoor hij beter kan afrollen. Zonder ijzers struikelt hij ook veel minder dan met.

In de bak valt het meestal mee, dan is hij goed actief. Buiten struikelt hij af en toe omdat hij aan het rondgapen is en dus niet uitkijkt waar die loopt... Lomperd...

Zou het iets met spieren te maken kunnen hebben? Ik doe maar een wilde gok hoor.. Of gewoon niet opletten.. Beer heeft er geen last van gelukkig maar ik heb wel eens op het struikelpaard van een vriendin gereden (over de kop in galop) en sinds die anders bekapt en beslagen wordt heeft die er geen last meer van.

Ik zit me te bedenken, dit deed Nina ook vaak. Ben er ook wel eens met een salto afgerold omdat madam vanuit de galop ineens op haar knietjes ging.
Tegenwoordig doet ze het eigenlijk niet meer. Het verschil zit em in het rijden. Ik rijd er nu meer aan dan vroeger. Hou haar hoofd ook ervoor ipv dat ze alle kanten op mag draaien en geef direct been zodra ik zie dat ze wat spannend of interessant vind zodat ze op mij blijft letten. Ik als leider hou de omgeving in de gaten, zij hoeft alleen maar op mij te letten.

Wat ik vaak merk is dat als ze niet zitten op te letten, de kans op struikelen omhoog gaat.

Het feit dat hij het in de bak niet doet is is te meer dat hij er daar met zijn kop wordt bijgehouden, daar moet hij opletten.

Buiten mag hij lekker zijn eigen gangetje gaan en dan let hij gewoon niet op.

Hij loopt ook niet kort of onregelmatig en in de les doet hij het totaal niet. Gewoon meer aandacht gaan vragen bij het buitenrijden Janneke.
(maffe Vlin)

Niet opletten kan idd een oorzaak zijn, net als te lange tonen, zoals hier al is gezegd.

Wat mij met Zero opvalt is, dat ie eigenlijk nooit struikelt sinds ik een zadel heb waarbij hij zijn schouders goed vrij kan bewegen. Misschien dat dat ook nog een oorzaak zou kunnen zijn?

De mijne is precies andersom. Die doet het op de wei (heb geen bak) met rijden wel en buiten juist helemaal niet. Nu houdt hij niet zo van in de wei hobbelen, dus ik denk ook dat het een beetje gemakzucht is van zijn kant.

Mijn eerste gedachte was ook dat dit alles te maken heeft met het flierefluiten buiten. Als er een lichamelijke oorzaak voor zou zijn dan zou hij het altijd en overal doen, ook in de bak. Ik snap je gevoel wel dat je hem buiten meer vrijheid wilt geven en hem net zo wilt laten genieten als jijzelf doet maar het moet wel veilig blijven, ook voor jou. Denk om jezelf meis.

Met Wammes ben ik regelmatig onderuit gegaan door struikelen
Ik kreeg het ene advies na het andere, kliniek in kliniek uit, vaak werd er gezegd dat de achterhand getraind moest worden.
Heb veel privé les met hem gehad en veel recht uit met hem gereden en op zijn eigen benen laten lopen.
Vorig jaar zomer zijn we zo hard onderuit gegaan dat zijn knieën tot op het bot toe open lagen
Om een lang verhaal kort te maken is uiteindelijk door een goede osteopaat verteld dat hij juist een hele sterke achterhand heeft maar dat hij ook erg flexibel is.

Ben daarna nog een keer naar een kliniek geweest om alles op de foto te laten zetten, hij heeft veel schade en hij is inderdaad hypermobiel.
Hij heeft nu bijna een jaar op rust gestaan[wel in de wei natuurlijk]
Voor nu zijn we balkjes aan het stappen en krijgt hij Soul-Mate Muscle-Forte om zijn spieren en banden en pezen aan te sterken.

Je ziet dit probleem vaak bij dravers die al vroeg te veel prestatie's moeten leveren, Wammes was 2,5 toen hij al door heel Drenthe liep met een karretje achter hem, hij was toen nog lang niet genoeg ontwikkeld en erg iel.

Udo struikelde ook heel erg, dacht eerst ook'' als er maar niks aan de hand is''.
Maar Udo's achterhand was wat aan de zwakke kant en daardoor liep hij te veel op de voor hand, nu hij gespierder is geworden in de achter hand en die dus ook meer gebruikt, struikeld ie eigenlijk nog maar zelden.

In de bak rij je anders dan buiten dus het is logisch dat hij het daar minder heeft. Dus buiten meer dressuurmatig oppakken dan is het zo weg.

Allemaal erg bedankt voor jullie reacties. Wat ik hier zo lees is samengevat;
-Buiten loopt hij veel meer te lanterfanten dan in de bak en
-buiten moet ik hem ook gewoon meer op mij laten letten.
-Fjorden struikelen wel wat vaker.
-Achterhand sterker maken
-Hoefsmid aan zijn jasje trekken.
-De ligging van mijn zadel weer eens bekijken.

Wat betreft het zadel; ik moet toch weer een afspraak maken met de zadelpasser. Zat al in de planning. Ik zal het er eens met haar over hebben.
Wat betreft zijn achterhand; ik heb af en toe wel het idee dat hij daar iets last van heeft. Spiertjes of zo....Misschien toch iemand naar laten kijken. Osteopaat of zo Maar tijdens de les wordt daar volgens mij ook wel op gelet (toch.....Claudia???)
Wat betreft zijn hoeven: eergisteren toevallig afgesproken dat de staleigenaresse de hoefsmid weer belt. Hier zal ik het ook eens met hem over hebben. Vlin lijkt idd af en toe op een eend.
Wat betreft buitenrijden: wij (Vlin maar ik ook) zitten/lopen idd allebei regelmatig te dromen, genieten of rond te kijken. Ik moet echt aan leren meer aandacht van hem te vragen. maar het is zo heerlijk buiten.......zucht. Toch vind ik het nu enger omdat hij het nooit in de galop heeft gehad. En die ging echt wel (fijn) heftig. Dus liep hij niet te dromen.
Wat betreft het feit dat struikelen niet vreemd is voor een fjord: hierdoor ben ik wel iets gerustgesteld.

De mijne struikelt eigenlijk Nooit...
Wel heb ik een keer op een andere (groffere) Fjord gereden, en die struikelde om de haverklap.
Hij was ook meer 'lomp' gebouwd.
Jordy daarin tegen is heel 'fijn' gebouwd.

Brass struikelt mij ook veel te veel...
Maar ga ik in de Eifel rijden over rotsen/stenen, door de rivier, over moeilijke klimmen dan struikelt ze nooit. Nee dat vind ze leuk dan is een uitdaging, hier op de mulle zandpaden kan ze struikelen over een te hoge zandkorrel.
Ik geef Brass dus op haar kop als ze struikelt (eens stevig mijn been aan drukken). Ilonk deed het vroeger ook en op de manier van haar 'bestraffen' voor het struikelen was dat er zo uit. Brass struikelt al veel minder dan in het begin en toen ik er achter kwam dat ze er in de Eifel geen last van had was ik er wel over uit dat ze niets mankeert.

Wat jij doet, Ilonka, "bestraffen" doe ik ook altijd. De ritjes die we maken zijn nooit de zelfde maar erg afwisselend. Vooral veel smalle slingerpaadjes waar hij echt wel op moet letten maar soms suft hij idd.
Ik ben ook benieuwd wat het effect van de hoefsmid straks is. Rien heeft me laten zien dat er best wel een flinke rand af mag dus, wie weet. Duimen maar.

Die van mij deed dat dus ook.. 1 keer zo erg dat ik voor over ben geklapt en weer wat last had van mijn oude whiplash blessure..

Maar meneer suft maar rustig achter een ander paard aan en let niet op.

Dus sindsdien ik meer been er aan heb zoals ik dat heb in de bak en hem voor lang laat. let hij meer op en is niet meer gestruikeld.

Bij vera is het een combinatie van niet op zitten letten en nodig naar de smid moeten. Als de voeten iets te lang zijn struikelt ze ook sneller. In het bos best vaak, maar in de bak tijdens het werk eigenlijk nooit.

Ik ben een soort van opgelucht te lezen dat het bij meerdere fjorden voorkomt!
Aike is ook kampioen in struikelen, wij zijn samen ook al onderuit gegaan daardoor en het is ook al een aantal keer voorgekomen dat we bijna op de grond lagen! Overigens heeft Aike het zowel in de bak als buiten hoor, hij tilt gewoon zijn benen niet goed op, heeft bij hem niets met de smid ofzo te maken maar gewoon een factoor van niet opletten en benen niet goed optillen! Overigens had Reitze daar ook een houtje van, zo vader zo zoon zullen we maar zeggen

Raika struikelt nooit. Nooit dat zij eens vol op dr plaat gaat , paar meter op dr knieen loopt. Bink wel. Die is wereldkampioen struikelen. Vooral als hij idd loopt te suffen. geen zin heeft om zn voeten op te tillen.Al een paar keer dat hij een paar meter gelopen heeft op zn knieen. Ik ben gelukkig tijdens zijn struikelkuren altijd blijven zitten, maar je schrikt je lam als hij in draf ineens de grond in duikt, In galop zijn het kleine struikeltjes geweest, die pakt hij zo weer op.