Puberen

[Denise]

Wie heeft er ervaring met een puberende fjord? In welke mate had je daar last van en hoe ging je daarmee om? Op welke leeftijd begon het ongeveer en wanneer werd het minder?

Ik heb gelezen dat fjorden laatbloeiers zijn en indien ze merkbaar puberen, dit dus vaak iets later gebeurd vergeleken met bepaalde andere rassen.

[Tamara]

kan niet zeggen dat ik een echte puber periode heb gehad met karev,ze was 3 toen ik d'r kocht, en word nu 6. Er zijn wel momenten dat ze even ''vergeet'' hoe alles moest, en wat wel en niet mag,maar als je gewoon altijd consequent bent in je doen en laten ben je heel duidelijk naar je paard

[roos]

Ik heb genoeg ervaring met de peuterpubertijd. Praat me er niet van !

Ik denk dat voor alle leeftijden geldt; consequent zijn en blijven!

[Viv]

Met Tjo nooit puberperiode meegemaakt eigenlijk en bij Diesje... iig nog niet maarja die moet nog 4 worden dus geen idee wat we nog gaan meemaken.
Idd consequent en duidelijk blijven dan is het voor het paard ook helder hoe ver hij kan gaan.

[Dreeke]

Dakota zit er nu middenin, hij is in alle opzichten een vroegbloeier. Hij is nu bijna 3 jaar en doet op dit moment alles wat god verboden heeft!
Met zijn moeder Vinga heb ik dit rond 3,5 jaar gehad, ook een hele moeilijk periode.

[Denise]

Voor diegene die nu last hebben van een puberende fjord (Dreeke, roos): op welke manier uit zich dat?
Wat moet ik me er bij voorstellen?

[adanco]

Als jij consequent bent denk ik dat je weinig problemen krijgt..
Ik had Adanco gekocht toen hij net 3 was en is nu 6 en nog nooit een stap verkeerd gezet.
Denk met 1 en 2 jarigen die nog volop buiten staan dat je wel een aanpassingsperiode nodig bent om ze te laten weten hoe het werkt in de wereld. Maar verder? Ligt puur aan jezelf denk ik...

[Dreeke]

@ Denise: Dakota heeft overal lak aan op dit moment, moeilijk doen, opstandig gedrag, rebels etc. uitdagen noem maar op.

[nancy imka]

Ik heb met Emy niks geen problemen. Ook het over me heen lopen is een beetje over. Ik heb er uiteindelijk niks aan gedaan alleen iedere keer een duw of klap gegeven als ze het deed. Verder zijn ze wel druk op het moment maar dat is ook het weer.

Pubergedrag denk ik dat dat nog wel komen gaat hoor maar idd op de leeftijd waar dakoot nu op zit of iets later zelfs

[Esther]

Bente heeft het wele en beetje gehad, nooit echt stout, wel ondeugend.. Bijvoorbeeld niet de stal inlopen achter de rest aan maar even heerlijk over het maisland gaan lopen rennen en je nooit meer laten vangen.. Toen was ze een jaar of 3..
Maar verder weinig last gehad hoor..

[Lolly]

Mijn Bente is aan het laatpuberen en heeft al een paar weken last van doordrammen wat ze nog nooit vertoond heeft ze maakt een beetje misbruik van mijn situatie, en van de week heb ik haar echt goed op d'r nummer gezet.
Liet het eigenlijk de laatste weken maar gaan en had niet echt zin in om haar op d'r nummer te zetten mijn kop stond er niet naar, maar ik geloof dat ik weer een beetje uit mijn roes gekomen ben en weer consequent ben geworden.
Tenslotte hebben we nu weer een 2 jarige staan en daar moet je echt wel consequent mee zijn, al is deze 2 jarige erg braaf.

[Mir]

Ik vraag me af of je echt kunt spreken van puberen... een fjord zal misschien vaker dan andere rassen zijn grenzen op blijven zoeken.
Je hebt fjorden die weinig verzet tonen of tegendraads zijn, je hebt er die soms even flink testen hoe je reageert. Maar meestal begint dit met hele kleine stapjes, net dat ene stapje erbij als jij ho zegt, beetje drammerig, gewoon nog een keer happen als je na een hap ingegrepen hebt. Hoe ver laat je het komen of heb je het door voor je echt actie onderneemt? Ik neem aan dat je in je zoektocht naar een fjord paarden tegenkomt die "puberen". De vraag is of dit een paard is wat sterk zijn grenzen opzoekt of een paard wat duidelijke structuur mist door onconsequente omgang en daardoor ook niet zo goed meer weet hoe en wat, het vertrouwen beetje mist. Ik heb veel gewerkt met kinderen met gedragsproblemen en zij zochten ook steeds hun grenzen op, mede uit onveiligheid. Met structuur en duidelijkheid groeide het vertrouwen. Hetzelfde zie je bij dieren.
Ik denk dat je vooral naar jezelf moet kijken. Ben jij iemand die structuur kan bieden? Kun je een tijd zo consequent zijn dat je echt niks door de vingers ziet van onwenselijk gedrag? Heb je genoeg vertrouwen in jezelf hoe je met paarden om kunt gaan en niet bij de pakken neer gaat zitten als het eens een week niet gaat zoals je in je hoofd had?
Ik ken aardig wat mensen met fjorden die echt een tijd hebben moeten werken aan de basis om het vertrouwen terug te krijgen, maar daar dan ook zo ontzettend veel voor terug krijgen. En het dan echt de moeite waard vonden.

[Bella]

Tja puberen....weet niet goed wat voor gedrag ik daaraan vast moet plakken, want de dingen die ik kan bedenken worden ook met liefde uitgehaald door sommige zeker geen puberende paarden meer hier. (of ze zitten in hun 2e, 3e of 5e jeugd...)

Maar zolang je zelf consequent bent en niet teveel wil 'oplossen' in het begin (tuurlijk wel regels stellen, maar niet gaan vechten)...veel dingen lossen zichzelf wel op en met het oplossen door allerlei foefjes van diverse methodes duurt het vaak alleen maar langer of wordt het in sommige gevallen erger. Tuurlijk, hier zijn de jonge paarden het soms ook wel even 'zat' om ergens bezig mee te zijn. Mentaal zitten ze dan even aan hun tax. Zie het als jezelf, dat je éven aan vakantie en rust toe bent. Daar vergelijk ik het altijd maar mee...op die momenten ben ik daar makkelijk in: Ga dan maar een weekje, twee weken of soms nog langer je eigen ding doen. Geen borstel, geen verplichte dingen (hooguit binnen/buiten zetten met de standaard regels), maar niks nieuws. Gewoon even met rust laten en af en toe een aai. Hoe lastig dit ook voor veel paardeneigenaren is...want tja...het is toch je dagbesteding die je dan ineens even op een laag pitje moet zetten.

Hoe zie ik die momenten? Paarden hebben bij het ophalen geen zin, lopen weg of twijfelen of ze mee willen, treuzelen. Zijn niet meer enthousiast, met rijden maar ook met meelopen, beginnen misschien in protest te komen op vrij eenvoudige dingen al en proberen het bloed onder je nagels vandaan te halen. Laat je ze dan een tijdje hun gang gaan dan staan ze vanzelf na 1 a 2 weken weer voor mn neus in het land van 'ik wil wel weer mee en iets leren'. Dan ga ik weer verder....zo probeer ik die strijd te vermijden.