Pagina 1 van 1
hoe kan dat toch?
Geplaatst: zo 16 dec 2007, 18:30
door Tamara
als ik met Karev binnen in de bak rij, is ze vrij makkelijk nagevelijk te rijden, en is ze lekker ontspannen in mond en hals.
Als ik met haar buiten rij is het een enorme dramkont die de nek erop zet en het bit vast pak, en ik moet soms echt streng een op houding maken om haar tot stilstand te krijgen. Ook met draven buiten is ze moeilijk terug te rijden, terwijl dit in de bak geen probleem is.
Hoe kan het toch dta het buiten zo'n verschil is als binnen. Ik rij zowel buiten als binnen met hetzelfde bit, een enkel gebroken watertrens.
Geplaatst: zo 16 dec 2007, 18:47
door Esther
Tja buiten is het wat frisser, er is meer te zien, ze begeven zich soms in gezelschap van vreemde of juist bekende paarden, of zelfs ineens alleen. Er gebeurt van alles om ze heen, ze vinden het vaak leuk.. Noem maar op.. Maar om je op te beuren, het is bij meerdere paarden zo!!
Geplaatst: zo 16 dec 2007, 18:51
door Mir
Kan ook aan de tijd van het jaar liggen hoe ze reageren op buiten rijden en hoe vaak ze buiten rijden. In de zomer gaat het vaak allemaal wat relaxter ook door de temperatuur.
Geplaatst: zo 16 dec 2007, 18:53
door Tamara
maar omdat de rem soms zoek is, is het dan verstandig om voor buiten een ander bit te gebruiken, of juist niet met een jong ding?
Geplaatst: zo 16 dec 2007, 19:28
door Mir
Zolang je haar met af en toe een flinke ophouding nog terug kan krijgen zou ik niet overgaan op een ander bit. En als ze goed reageert op het bit uitbundig belonen (maar nog liever als ze op je zit/stem reageert natuurlijk). Ik vraag me af of je zelf ook niet anders rijd buiten als in de bak? Ik heb ook vaak de neiging wat meer gespannen te zijn met sommige paarden (vooral op de openbare weg) en dat voelt een paard haarfijn aan. Vandaar dat ik de teugels er als het even kan afhou, zodat ik ook de boel niet op kan jutten zeg maar. Maar is het als je met gezelschap rijdt of juist zonder of altijd? In de zomer en de winter? Of is het de ene keer erger dan de andere keer?
Geplaatst: zo 16 dec 2007, 19:31
door Esther
Ik heb ook wel vaak de neiging om bij dat gedonder langs de weg en in het bos de teugels te strak te nemen, soms kan dat echt niet anders, maar meestal wordt het een stuk beter als ik wat loslaat..
Geplaatst: zo 16 dec 2007, 19:31
door Cindy+Uniek
misschien moet je haar buiten gewoon wat langer loswerken?!?!
tricolor is net zo dan ben ik rustig een half uur alleen maar aan een langere teugel bezig met voltes, verkleinen, vergroten andere kant op..... gewoon lekker bezig houden....
hoe meer ik bij die in d'r mond zit, hoe minder ze voor me doet en daar zijn fjorden (meestal) makkelijker in, want uniek pikte alles van me, maar ben nu toch blij dat als ik te grof wordt tricolor mij daarop afstraft!
soms gallopeer ik eerst een kwartier.... alleen maar voltes en laat maar gaan, gewoon rustig ademen en ontspannen gaan zitten en dan komt de rest vanzelf goed! ik zou d'r gewoon iets vrijer laten! en véél bezig houden.... continue figuren rijden......
Geplaatst: zo 16 dec 2007, 19:56
door jezzikaatje
Ik ben zelf met buitenritten ook wel gespannen, wat Zorro ook vaak over nam.
Later reed ik met losse teugels door het bos, en dan deed hij ook niets, heerlijk ontspannen. Gewoon met een paard naar buiten gaan die nergens van schrikt en proberen zo los mogelijk te laten. Ik zou niet werken aan nagevelijkheid, voor mij persoonlijk is dat iets wat je in de bak doet, en buiten lekker genieten..
Zeker geen ander bit erin doen, ze is nog zo jong!! Probeer het gewoon met rust op te lossen, desnoods ernaast..
Geplaatst: zo 16 dec 2007, 20:12
door Tamara
ja ze hoeft ook niet nageeflijk te zijn buiten, maar minder sterk. idd als ikde teugels oppak gaat zij er tegen in. Ik rij met een tinker een een grote warmbloed buiten, en mischien doet ze ook zo drammerig omdat ze hun niet bij kanhouden.
Geplaatst: zo 16 dec 2007, 20:40
door Esther
Hoeft niet hoor, die dribbels van mij lopen ook altijd voorop.. Ik reed eerder wel met een vriendin van me met haar paard en dan ukkie Jeskim erbij met haar 1.36. Als Jeskim er een flink drafje in zette dan moest dat paard behoorlijk hard galoperen, hihi..
Geplaatst: ma 17 dec 2007, 16:18
door _Kimm_
Bij mij was t eerst ook heel sterk dat ze al-leen maar achterr de koets en de rest van de paarden aanwilde. Toen heb ik een aantal tips gekregen vanuit het western: gewoon laten gaan zo hard als jij wilt dat ze moet gaan.. als ze harder gaat: 1 harde (echt harde) ruk geven en daarna METEEN los. dit herhalen tot ze net zo snel (of langzaam) loopt zoals jij haar wil hebben lopen en dan gewoon losse teugel geven.. vertrouwen geven dus. Maar gaat ze weer de fout in: weer opnieuw. Ik had er wel moeite mee omdat je moet zien dat ze er echt van schrikt en zoiets heeft van: 'Auww dat deed echt pijn.. Nu ist menes..' Op zich ging het daarna wel een stuk beter, want de eerste keer dat ik met haar naar buiten ging, is ze zelfs er met mij vandoor gegaan.. Gewoon voluit galopperen op een vrij smal pad. Ik had echt zoiets van: 'Dat gebeurt me NOOIT meer'. Naa een tijdje was het nog niet helemaal goed en toen heb ik met haar een cursus van 2 dagen gevolgd met Natural Horsemanship.. Ik vond het er nogal hardhandig aan toe gaan en sommige dingen gebruik ik dus ook niet meer, maar ik merkte wel heel erg dat ze meer naar me luisterde en ik kon haar bijna op mn zit terug nemen. Conclusie

: Wel streng afstraffen, maar ook vertrouwen geven en de teugel los (durven) laten. bij mij heeft grondwerk dus ook heel erg geholpen. Misschien kun je eens op zo'n site kijken voor oefeningen..
Sorry voor t lange bericht, maar ik hoop dat je er iets aan hebt

;)