Pagina 1 van 2
streng zijn
Geplaatst: zo 25 nov 2007, 15:45
door _Kimm_
Als je je pony bestraft en streng voor haar bent, is dat niet slecht voor de band tussen jullie twee en in hoeverre moet je 'geintjes' bestraffen..? ik weet wel dat ik haar streken moet corrigeren, maar hoe laat je dan blijken dat je niet alleen maar die gemene ruiter bent die alles bestraft..?
ik heb de laatste tijd een beetje het gevoel dat ik totaal niet belangrijk voor haar ben: ze draait vaak haar hoofd weg als ik haar wil aaien en de enige reden dat ze naar me toe komt is dat ik wat lekkers bij me heb.. ze staat niet bij ons aan huis maar ik ben wel de enige die haar poetst en op haar rijd.. ik heb haar nu een dik half jaar.
Dus mijn vragen zijn eigenlijk:
- hoe lang duurde het voordat jullie merkbaar van 2 kanten een band met jullie paarden hadden
- gaat door het bestraffen van dingen niet de band achteruit en in hoeverre moet je je paard bestraffen?
- en hoe kun je aan een paard laten blijken dat je om haar geeft en snapt een paard dat eigenlijk wel?
Ik hoop dat ik hier wat wijzer wordt, aangezien ik niet zo heel veel ervaring heb op dat gebied
Groetjes Kim
Geplaatst: zo 25 nov 2007, 17:13
door jolita
ik heb Jolita bijna één jaar. Ik heb voor een tijdje terug pas écht het gevoel gehad dat we nu een klick hebben, dat heeft erg lang geduurd.
Ik denk (maar dat is dus wat ik denk) dat als je bestrafd dat echt niet meteen jullie band er van achteruit gaat, bestraffen is niet erg je laat (meestal) zien dat jij dan de baas bent en dat je niet met je laat sollen, zeg maar. Ik denk dat je paardje wel weet dat jij haar baasje bent en dat je om dr geeft, ook omdat jij de enige bent die haar poetst en rijd. Voorheen reden andere mensen mijn paard, nu doe ik dat en komt ze zelfs naar me toe rennen als ze me ziet.
Sorry voor mijn lange antwoord, ik hoop dat je er wat aan hebt.
Groetjes Gael!
Geplaatst: zo 25 nov 2007, 17:20
door _Kimm_
Jaa zeker heb ik er wat aan

! dankjewel ! want ik begon echt soms te twijfelen of bij wel bij elkaar passen enzo, maar nu ik weet dat het gewoon echt langer duurt moet ik maar gewoon langer afwachten

. ik hoop dat zij dat aankomenrennen ook nog es gaat doen, want nu komt ze met veel geroep en zwaaien met wat lekkers op haar dooie gemak aan lopen.. tis al mooi dat ze niet wegloopt maar wat jij hebt is toch leuker..
Maar hoe denk(en) je (jullie) over het bestraffen van kleine geintjes, zoals een vreugde bokje of , weet niet hoe je het moet noemen maar, dat met de lippen zoeken naar eten.. want soms probeert ze echt in bijv mn vinger te bijten.. Hoe doen jullie dat ? van die kleine ondeugden zeg maar.. Of ligt dat echt aan de leeftijd en moet ik er niet te hard aan trekken ? Ze is namelijk pas 5..
Geplaatst: zo 25 nov 2007, 18:29
door jolita
Oke, leuk om te horen!

Dat blije gedoe als ik kom heeft ook errug lang geduurd, dat was eerst ook op dr dooie gemak komen aanlopen, nu nog soms maar niet vaak!
Ik heb juist een handig trucje om het zoeken naar eten enzo af te leren. Ik heb mijn paardje juist geleerd dat als ze een snoepje krijgt dat ze haar hoofd wegdraaid en wacht tot ze het kan krijgen, dat doet ze als ik nee zeg. Kan het over de pb wel even uitleggen, anders word mijn reactie weer zo lang

Geplaatst: zo 25 nov 2007, 18:43
door Krista
Misschien moet je gewoon eens kijken hoe paarden onderling met elkaar omgaan en je dan afvragen wat streng is. Als paarden zich aan elkaar irriteren geven ze elkaar na een lichte dreiging gewoon een beuk. Of bij zeer ongewenst gedrag gelijk een beuk. Zo kun jij je paard dus ook benaderen. En zo zijn grenzen aangeven.
Dat wil niet zeggen dat je je paard direct een oplawaai moet verkopen, maar bij bokken, bijten of andere uitingen die je niet bevallen kan je 1 verbale waarschuwing geven en daarna een tik uitdelen. Zo ben je echt het snelste van dit soort gedrag af. En dat heeft niks met streng te maken. Zo communiceert een paard. En zo zul jij zien dat dit gedrag zal afnemen en of verdwijnen. Je moet je paard gewoon opvoeden, net zoals je dat met een hond zou doen.
Een band met je paard heb je of krijg je, dat kan je niet forceren. Die klik komt vanzelf, of niet. Ik heb met sommige van onze paarden nooit wat gehad en met anderen wel. Je moet elkaar liggen en aanvoelen.
Geplaatst: zo 25 nov 2007, 19:06
door ki-m-m-ie
Het is helemaal niet erg om je paard te straffen tegen iets waar je niet van gediend bent. Jij hebt een hogere rang dan je paard en dat moet hij/zij weten. Zo gaat dat ook in een kudde, anders lopen ze je zo omver. je moet dan wel consequent blijven. niet eerst straffen en het daarna wel toelaten. laat duidelijk je grenzen weten. Daardoor kan je juist een sterkere band krijgen met je paard. Altans dat heb ik ervaren. Want daardoor accepteren ze je en tuurlijk blijven ze het proberen. Daar zijn het eigenwijze gele monster voor
Die van mij heeft ook wle eens als ik haar wil aaien over de hoofd dat ze haar hoofd wegdraaid en ik heb haar al 4 jaar. Zij vind het zoiezo niet erg fijn als ik aan haar hoofd zit. Ze laat zelf blijken wanneer ze aandacht wil aan der hoofd. Veder moet jij altijd beginnen met schuren, bijv met een rosborstel lekker bij de schoft of bovenhalsspier. Dan merk je vanzelf dat je paard een keertje naar jou toe komt om te schuren. Word dat niet boos als die zijn tanden wilt gebruiken. dat is paard eigen. Paaden doen dat ook bij elkaar als ze elkaar mogen, maar onthou, jij bent de leider als jij zegt ophouden is het ook zo.
Je merkt vanzelf dat je een band krijgt, maar zoiets moet groeien. Net als vriendschap. Je zult vanzelf merken dat het steeds beter word.
De geintjes zoals vreugde bokjes en als je met je hand over de neus aait dat ze perongeluk in je vinger bijten omdat ze denken dat het een snoepje is, daar lach ik zelf ook om.
Geplaatst: zo 25 nov 2007, 19:39
door Tanja
Het is heel belangrijk consequent te zijn.
Ze hebben grenzen nodig anders nemen ze een loopje met je.
Ik was in het begin ook veel te lief en dan liep Tika gewoon over me heen,
dat laat ik me nu niet meer zo gauw gebeuren.
Geplaatst: zo 25 nov 2007, 19:53
door leoensuzanne
Ik denk ook dat je duidelijk en consequent moet zijn. Idd wat er al wordt gezegd, het bijten, schoppen ed meteen afstraffen. Ik doe verbaal ook heel veel. Wat dat betreft, zijn het soms net kleine kinderen. Ronan weet bij mij heel goed wat hij (nu) wel en niet mag. Als hij iets doet, wat niet mag, hoef ik vaak maar een keer te roepen. Bij andere mensen blijft hij wel steeds uit proberen.
Ik denk juist doordat je duidelijk en consequent bent, je paard je meer gaat respecteren. En die band moet groeien. Ik heb met 1 paard een ontzettend sterke band gehad (KWPN'er) en dacht dat die met Ronan niet zo sterk was. Zo voelde het niet in ieder geval. Maar wat bleek, toen ik eens op keuring was, werd hij helemaal gek toen ik meer dan 20 meter van hem af was. Dus toen bleek wel degelijk dat hij en ik een sterke band hadden. Houd er ook rekening mee dat niet alle paarden zo'n grote knuffels zijn. En wat betreft het aaien op het hoofd, sommige zijn er gewoon niet van gediend of hebben nog te weinig vertrouwen in je om dat toe te laten.
Geplaatst: zo 25 nov 2007, 19:59
door Amber_
Ik ben heel streng

, zeker naar mijn jaarling toe ben ik dat. Hij is nog hengst en nu al heel sterk. Hij doet vaak domme dingen die hij zelf niet door heeft, maar toch heel zeer kan doen

. Iedere keer als hij ook maar hapt richting iemand toe krijgt hij een goede lel!! Soms vond ik het echt zielig, maar er lopen heel veel kinderen rond dus ik kan het niet maken dat hij zo iets te hard bijt. Ook aan het halstertouw hoeft hij niet ineens met zijn voorbenen een rare sprong te maken

. En stilstaan vond hij een ramp, nou laat maar lekker staan tijdje.. iedere dag 15 minuutjes. En nu is hij super braaf

!! En dan beloon ik hem gewoon super goed, en als hij dan de wei op gaat krijgt hij lekker worteltje. Hij krijgt ook altijd lekkere kroelbeurt als ik daar kom, dus dat maakt het strenge goed

!
Geplaatst: zo 25 nov 2007, 20:52
door nientje_pjotr
Ik ben ook heel streng

en consequent.
Als er iets niet mag in zijn gedrag (als ik met hem bezig ben)of tijdens het rijden krijgen ze van mij ook een flinke lel.
Bijten/happen komt in ons woordenboek niet voor,hij wordt daarvoor ook flink afgestraft(sorry hoor,maar als er een klein kind voorstaat en hij bijt.......)
Bij neidy heb ik dit ook zo gedaan en had er een superpony aan,deed geen stap verkeerd!
Re: streng zijn
Geplaatst: ma 26 nov 2007, 10:55
door Janine
_Kimm_ schreef:Als je je pony bestraft en streng voor haar bent, is dat niet slecht voor de band tussen jullie twee en in hoeverre moet je 'geintjes' bestraffen..? ik weet wel dat ik haar streken moet corrigeren, maar hoe laat je dan blijken dat je niet alleen maar die gemene ruiter bent die alles bestraft..?
JE hebt natuurlijk straffen en straffen.
Je moet in ieder geval duidelijk en consequent zijn, niet de ene keer nouja oke dan, en de andere keer NEE.
Duidelijk zijn schept een goede band, je paard weet waar hij bij jouw aan toe is, en jij bij hem/haar.
Geplaatst: ma 26 nov 2007, 11:40
door Kelly
Ik ben altijd heeeeel streng geweest, en consequent.
Consequent ben ik nog steeds maar streng hoef ik niet meer te zijn.
Als Taco iets doet wat niet mag en ik zeg UHH dan verschiet hij daar al van en weet hij dat hij het niet mag. Voorheen kreeg hij gewoon een goede schop onder zijn kont.
Overigens doet hij verder bijna nooit meer iets wat niet mag omdat hij weet wat wel en wat niet mag
Taac en ik hebben een ijzersterke band maar ik ben de baas

Geplaatst: ma 26 nov 2007, 12:23
door Orion1996
Kelly schreef:Als Taco iets doet wat niet mag en ik zeg UHH dan verschiet hij daar al van en weet hij dat hij het niet mag. Voorheen kreeg hij gewoon een goede schop onder zijn kont.
Overigens doet hij verder bijna nooit meer iets wat niet mag omdat hij weet wat wel en wat niet mag
Haha ja dat heb ik hier ook, alleen moppert (lees duidelijk knor-knor geluid als ik UHH zeg) de mijne nog wel eens terug als die het er diep van binnen niet mee eens is, maar hij doet het dan toch maar.

Geplaatst: ma 26 nov 2007, 15:30
door ki-m-m-ie
Orion1996 schreef:Kelly schreef:Als Taco iets doet wat niet mag en ik zeg UHH dan verschiet hij daar al van en weet hij dat hij het niet mag. Voorheen kreeg hij gewoon een goede schop onder zijn kont.
Overigens doet hij verder bijna nooit meer iets wat niet mag omdat hij weet wat wel en wat niet mag
Haha ja dat heb ik hier ook, alleen moppert (lees duidelijk knor-knor geluid als ik UHH zeg) de mijne nog wel eens terug als die het er diep van binnen niet mee eens is, maar hij doet het dan toch maar.

Ik heb precies hetzelfde. ik hoef alleen maar wat te zeggen met mijn stem op een bepaalde toon en dan denk ze owjah zo was het:P
Geplaatst: ma 26 nov 2007, 15:54
door Maikuh
Consequent zijn en straffen is prima, mits je je paard ook maar beloond als hij iets goeds doet

Geplaatst: ma 26 nov 2007, 16:56
door _Kimm_
Heel erg bedankt voor jullie reacties

ik ben zelf ook altijd wel consequent geweest, maar ik vroeg me af en toe af of je een paard nou wel een lel mag verkopen. Aan de ene kant dacht ik van: Ja, dat doen ze in t wild toch ook?? Maar aan de andere kant noemen sommigen dat zielig of zelfs mishandeling..
Dat gemopper doet ze bij mij ook wel af en toe maar dan gaat ze niet door met vervelen dus eigenlijk best een goed teken

.
De laatste tijd ben ik iets milder geworden, maar ik denk dat ik dat toch maar weer ga oppakken anders snapt ze er dadelijk niks meer van

.. want eigenlijk vind ik dat, ook al is het per ongeluk omdat ze dacht dat het eetbaar was..

, bijten niet door de beugel kan.. eerst gaf ik haar dan een tik op haar neus/mond.. is dat goed of maak je een paard daar schichtig mee oid ?
Verder met rijden hoef ik vaak ook maar mn stem te verheffen omdat ze weet dat ze dan anders een probleem heeft

. Maar goed ik hoop iig wel dat wij ook zo'n sterke band krijgen

hoe lang duurde dat bij jullie ??
@ jolita: Ja als je me daar es een pb over kan sturen; graag

ben ik best benieuwd naar, want het lijkt me bijna onmogelijk bij zo'n geel eetmonster

Geplaatst: ma 26 nov 2007, 19:45
door Yvette_Minouk
De rest heeft allemaal al gezegd: consequent en streng zijn op zijn tijd, daar ga ik verder ook niet meer over hebben
Maar met dat zoeken met de lippen naar een snoepje en dan in je vinger bijten, zou ik eerst al beginnen met geen snoepjes meer geven, vooral niet tussendoor en niet uit de hand.
Daar worden ze heel graaierig van, ik zou dan op het eind van het rijden/weg gaan, een emmertje neerzetten met daar wat snoepjes in. Dan leer je dat gedrag gelijk af.
Geplaatst: ma 26 nov 2007, 20:02
door Bella
Wat Kelly zegt kan ik ook in meegaan. Ik kan ook écht kwaad worden als een van mn paarden iets doet wat niet mag en dat laat ik ze dan ook merken. Dat begint, afhankelijk van het paard, met een goede uitbrander en een skup onder de kont en daarna kan ik dat afzwakken en uiteindelijk weten ze genoeg als ik een keertje fluit of 'hee' roep.
En ondanks dat ik best geregeld flink kwaad kan worden, zonderen de paarden zich niet van mij af, maar komen ze juist onderdaniger naar me toe. Denk dat een band ook ontstaat door jezelf open te stellen voor je paard en deze duidelijkheid te bieden, nee = nee en ja = ja. Kijk goed en laat je paard soms ook in zn waarde. Wordt kwaad, maar blijf niet kwaad als je paard reageert, haal adem en ga weer verder met wat je aan het doen was daarvoor.
Zelf zoek ik soms ook wel grenzen op en heb het idee dat mijn band daarmee ook wel sterker wordt. Dat we beter weten wat we aan elkaar hebben in diverse situaties.
Maargoed, ook ik loop soms nog wel eens tegen een walletje. (muur wil ik het niet noemen)
En hoe ik merk dat ze weten wie ik ben en ik een band met ze heb? Als ze toegelopen komen in land of bak, als ik gevolgd wordt als ik ergens langs loop, als mijn aandacht gevraagd wordt, als ze reageren als ze mn stem horen/ik ze roep of 'mijn' geluidje maak.
Sas heb ik vandaag ook nog een paar keer op dr nummer gezet. Stilstaan, had het gezegd, maar ze luisterde niet --> Een hardhandige manier van haar terugzetten was effectief, na haar nog een keer streng aangekeken te hebben. Daarna verzette ze geen pas meer. (overigens daarna wel met stem beloond)
Ander punt: Ze zou me bijten in mn hand, omdat ze het zat was. Voelde een paar tanden. Gelijk snel, met groot opgezette ogen, wat woedend blazend en dominante houding naar haar neus gegrepen en toen had ze ook snel door dat dat absoluut not-done was.
Geplaatst: ma 26 nov 2007, 21:01
door Esther
Het heeft bij mij met Jes ook een poos geduurt eer we een band hadden.. Nu weten we wel wat we aan elkaar hebben, maar ze zal er niet aan komen rennen als ik haar roep, ze kijkt een keer en als ze honger heeft komt ze naar me toe gerend en anders stiefelf ze naar me toe.. Zou in mijn geval ook niet handig zijn aangezien ik constant langs het weiland kom, hihi..
Maar ze weet me wel te waarderen, ze vertrouwt me en weet dat ik het beste met haar voor heb..
Ook kent ze de routine, was wel duidelijk toen Miriam en Ellen bij mij waren.. We gingen net voor haar ontbjit naar het weiland en i.p.v. dat ze nar me toe kwam liep ze al naar het plaatsje waar ik het hooi altijd neer leg, stond stomverbaast dat ik haar gewoon wilde aaien, hihi..
In het begin ben ik wel veel te lief voor haar geweest en daar pluk ik nu nog wel eens de vruchten van, maar ja..
Straffen hoeft je band niet te verbreken of in de weg te zitten. Als je consequent en rechtvaardig bent, is er niets aan de hand. Paarden willen, net als kinderen, graag duidelijkheid van je, dan weten ze wat ze kunnen verwachten.. Duidelijke grenzen geeft een veilig gevoel..
Maar je moet echt goed weten wat je doet, als het angst is en je geeft ze een rotschop dan kan het wel schadelijk zijn.. Al zullen ze je het best een keer vergeven hoor..
Meppen doe ik ook wel eens, en wel op mijn hardst, maar dat zegt niets, ik kan nog geen cola fles open krijgen..
Tea heb ik nu wat langer dan een jaar, maar gaat nog niet zo diep als met Jeskim of met Bente, die heb ik nu ook al 2,5.. Die ken ik zo goed, ik weet wat ze fijn vinden, wat ze willen e.d.
Mijn paardjes krijgen trouwens meestal de extra's gewoon in hun voerbak, ze weten dan dat er bij mij zelf niets te halen valt, dat gegraai in jaszakken e.d. werd ik wel zo scheitziek van, die paarden kan ik vaak niet uitstaan.. Ik doe appels e.d. gewoon bij de brokken in..
Geplaatst: di 27 nov 2007, 06:41
door Klijntje
Het duurt bij paarden nogal lang voordat ze echt een band met je hebben...
Als je over een half jaar of een jaar nog es terugkijkt, zul je het verschil wel kunnen zien

Geduld, geduld!
Daarnaast zullen paarden je nooit echt zien als een vriend, op de manier waarop bijv een hond dat heeft met mensen. En de hand die voert, die blijft belangrijk

dus dat ze op je af komt als je iets lekkers bij je hebt, is niet zo gek.
En paarden hebben er echt veel meer aan als je een consequente leider bent, dan wanneer je de hele tijd alleen maar aardig gevonden wil worden. Een paard wil graag weten waar ie aan toe is, geleid worden door iemand, en jij moet idd de grenzen voor ze aangeven.
Als je duidelijk bent en je paardje weet wat ie aan je heeft, zul je zien dat de band tussen jullie ook verbetert
Nou ja, eigenlijk is alles al gezegd

Succes er mee!