FjordenWereld.nl

Ben wel nieuwsgierig hoe jullie reageren als je paard tijdens de training in de bak door, bv voorbijgangers, een gek geluid oid wordt afgeleid.

Verhef je je stem, geef je een tikje met de zweep, ga je gewoon door alsof er niks aan de hand is, tell me

Ik verhef meestal m'n stem( hé, let op!) gevolgd door even extra aandrijven zodat ze weer op mij gaat letten. Bij kleine afleidingen werkt dit prima maar als er echt iets vréselijk interessant/engs gebeurd is het soms best lastig om haar weer met 't koppie bij't werk te krijgen.

Ben dan ook benieuwd naar jullie "trucjes"

Ik doe net of ik gek ben, rij gewoon door, hoe meer aandacht ik eraan besteed hoe interesanter hij het gaat vinden, gewoon negeren en doorrijden wertk bij mij het beste

Negeren

Ik rijd eigenlijk alleen maar in het bos, ook dressuurmatig train ik dan op een mini zandvlakte en als edelweiss daar afgeleid is rijd ik ernaar toe even kijken daarna weer door en meestal is er dan niks aan de hand.

Als ik lekker aan het ontspannen ben in het bos en ze schrikt schiet ik in de lach en dan gaat ze harder rennen meestal lig ik dan in een deuk en komen we na 5 min weer op normaal tempo. Houd verder wel alles in de gaten, maar ik gun edel dan ook effies haar lolletje.

Ligt er even aan.
Is het een moment opname dan negeer ik het. Blijf hij klieren dan zal ik even met mijn stem corrigeren. Niet perse verheffen, want hij reageert al heel snel op me stem. En een figuur rijden o.i.d.
Is hij echt bang, dan neem ik even een stapje terug en spreek ik hem rustig toe net zo lang totdat hij weer ontspannen is.

als het heel kort is negeer ik het, als ze echt langer blijft kijken geef ik een ophouding met de hand waar ik haar weer heen wens te laten kijken en rijd meestal gelijk een volte op!

negeren,stemverheffing,en anders extra been,en hem ff exta aan t werk zetten,zet hem ff op een volte verkleinen,oid.

contiinu bezig houden, stelling omzetten, tempowisselen, zo aan het werk zetten dat hij wel moet opletten. De mijne heeft hier namelijk echt een hadje van als hij geen zin heeft.

Vera reageert erg op mij, dus als ik me ga ergeren wordt het alleen maar erger. Ik doe (als het lukt) zo veel mogelijk of ik er niets van merk dat werkt het beste (bij een bjorkmann dan)

Ligt aan de reactie.
Bij Taco hoef ik alleen maar een beetje been te geven of net een klein beetje stelling.

Perla kan weleens zo uit haar slof schieten dat ik haar goed moet terugnemen

Extra oefeningen inzetten om de aandacht terug te krijgen. En bij een paard wat veel stress krijgt door de omgeving, dan maar even dat tandje sneller en proberen door ontspannen terug te rijden (al kan dat soms even duren ). Maar ik merk een heel verschil tussen een paard wat afgeleid WIL worden, en een paard wat er echt stressie van wordt.

Ligt eraan. Als alleen de oren erop gaan geef ik even fel been zodat hij weet dat ik er ook nog ben. Is de reactie iets heftiger dan wil ik nog wel eens mijn stem verheffen met "pas erop hè?" Dan is de hint meestal wel duidelijk.

Ros is in de bak helaas heel snel afgeleid. Ik probeer het ook zoveel mogelijk te negeren. Als ik extra been geef of hem kietel met de zweep duurt het langer voor ik hem weer bij de les heb dan dat ik gewoon doe of ik gek ben. Ik heb het er helaas nog nooit uitgekregen. Vooral als de andere paarden langs de bak op lopen ben ik het even kwijt. Dennis was pas afval aan het verbranden en dat doet hem dan weer helemaal niets.

Mir schreef:Extra oefeningen inzetten om de aandacht terug te krijgen. En bij een paard wat veel stress krijgt door de omgeving, dan maar even dat tandje sneller en proberen door ontspannen terug te rijden (al kan dat soms even duren ). Maar ik merk een heel verschil tussen een paard wat afgeleid WIL worden, en een paard wat er echt stressie van wordt.

Dat is het dus ook bij Taco en Perla.

Taco wil niet afgeleid worden, die wil echt heel graag werken.
Maar soms is er iets zo eng dat hij echt even stressie wordt.
Als ik dan been geef dan zeg ik als het ware tegen hem dat het niet eng is en is het vaak zo over.

Perla wil afgeleid worden.
Sommige kunnen zich misschien het voorval op de Fjordcup nog wel herinneren.
Er stond iemand aan de kant die alleen maar een pas verzette en daardoor kraakte er wat zand.
Mevrouw vloog er meteen vandoor

zo is het met Yuri ook Kel. Als hij zijn werkwillige bui heeft loopt hij keurig, kijkt nergens naar. Heeft hij zijn ik heb geen zin in dressuur bui dan kijkt hij naar alles, van iedere foute graspriet tot scheef liggende zandkorrel.
Hij schrikt dan niet maar woirdt gewoon vervelend, net even koppie omhoog of net even 1 pas versnellen.

Ik heb dan altijd het gevoel dat hij de regie in handen heeft ipv ik

Tea moet je af en toe ook behoorlijk bezig houden om haar aandacht te houden.. Een dingetje waar ze van op kijkt dan rijd ik door alsof er niets is, maar afleiding zoals het veulen horen gillen dan doe ik een moeilijke oefening, of moeilijker en dan is ze er vaak wel weer bij..
Als ze haar kop er maar bij moet houden..

negeren en goed aan het werk zetten

Als het bij 1x blijft dan probeer ik het te negeren.. Als ze bij dezelfde plek wordt afgeleid, dan gebruik ik mn stem..

Ik probeer vaak hetzelfde te doen als Sandrien (jee heb ik ook een bjorkmann?), maar het is soms ook wel lastig om me niet te ergeren aan haar totaal niet aanwezige concentratie naar mij toe. Dan gaat het dus vaak ook mis. Probeer zelf eigenlijk zo 'normaal' mogelijk te doen en soms even wat praten, maar ik moet het niet bevestigen of ontkrachten.
Al ben ik eerlijk dat me dat niet altijd lukt.

Wat Sas doet? Die kijkt gespitst naar datgene wat ze denkt dat eng gaat zijn, spant in dr lichaam, gaat twijfelachtiger lopen en als ze iets gevonden heeft: kont eronder, kop er op en rennen maar.
Meestal kan ik dr tegenwoordig aardig onder controle houden, maar soms wil ze nog wel eens opzij springen of zo snel sprinten. (doet me dan even enorm denken aan wat Kelly over Perla zegt)

Aller vervelendste? Op die momenten blokkeert ze bijna alle invloeden van buitenaf, dus vaak ook stem, been, etc..ze is dan eigenlijk gewoon niet meer te rijden...dat maakt het zo frustrerend.

Dat van Sandrien en Annabel klinkt wel erg bekend ik had er bij Nicoline ook heel veel last van..als de concentratie eenmaal weg is, is het ontzettend lastig om Woudientje weer bij de les te krijgen. Ik probeer eerst altijd geduldig te blijven, maar sóms