FjordenWereld.nl

Ik heb Fjordy nu 2x met een Stang + Ketting gereden, en ik moet toe geven dat het een stuk ontspannender rijden is ! Het eerste half uur was even vechten omdat hij het niet gewend is, maar ik hoef nu maar paar kneepjes te geven en meneer loopt in mijn tempo. Zelf vanuit rengalop krijg ik hem binnen een paar tellen terug !

Met zijn eigen enkel gebroken bitje haalt hij echt mijn handen open, ik zit hem contstant in zijn mond omdat meneer niet rustig wil lopen. Is het slecht als ik met een stang blijf rijden ?

Mag een bit roest hebben ?

Ik persoonlijk ben geen fan van rijden met een stang onder het zadel. Maargoed daar zullen de meningen over verdeeld zijn. Ik kan me voorstellen dat je voor je gevoel meer ontspannen en in control kan rijden met een stang in. Ik zou dan zelf eerder kiezen voor het rijden met een gebroken pelham als je die met twee teugels rijdt kan je voornamelijk op de bovenste rijden en als hij er dan tussenuit wil piepen kan je de onderste met hefboomwerking pakken. Zoals je weet heb ik er een liggen en die kan je zo meenemen. Ik gebruik hem niet, degene waar Ros 2 jaar van geweest is gebruikte hem met buitenritten maar sinds hij weer hier is ligt ie stil. Je mag hem gerust hebben.

Misschien is dat dan idd wel een goed idee ja... Dan hoef ik er niet contineu mee te rijden.
Nou noem je prijs

Misschien niet leuk om te horen, maar kunnen jullie niet beter eerst aan een goede basis gaan werken? Lekker cliche natuurlijk, maar een scherp(er) bit is geen oplossing. Ik heb zelf met Ravina ook heel erg overhoop gelegen wbt rijden, maar na heel veel lessen kan ik nu toch wel zeggen dat we een goede basis hebben, en ik kan haar dus ook makkelijk met een dubbelgebroken bitje rijden nu.

Ik ben er ook al zeker een jaar mee bezig, Maar ik heb gewoon geen zin om iedere keer meer in gevecht te gaan. En daarnaast ben ik niet de enige die op Fjordy rijdt. De Boer, zijn zoon, verzorger.. rijden er ook af en toe op. In de bak is hij braaf en rijd ik met een gewoon bit. Ik heb vorig jaar een half jaar les gehad, en het ging super.. maar met buitenrijden was het nog precies de zelfde draak.

ik doe precies hetzelfde Amber!
door mn reuma heb ik niet altijd even veel kracht in mn handen.
99% van de tijd heb ik het ook niet nodig,rij dan ook gewoon met helemaal losse teugel,maar net dat ene momentje weet wikke dan wel goed uit te buiten. in de bak,op het weiland rij ik gewoon met dubbelgebroken trens.

Sabbel schreef:Misschien niet leuk om te horen, maar kunnen jullie niet beter eerst aan een goede basis gaan werken? Lekker cliche natuurlijk, maar een scherp(er) bit is geen oplossing. Ik heb zelf met Ravina ook heel erg overhoop gelegen wbt rijden, maar na heel veel lessen kan ik nu toch wel zeggen dat we een goede basis hebben, en ik kan haar dus ook makkelijk met een dubbelgebroken bitje rijden nu.

dit was het eerste wat ik ook dacht.....
die bonte is net een racemonster, niet houden, kwam er iedere dag met pijn (vooral in mijn armen) af..... ik heb nu ook les en we werken meer aan mijn houding/zit handen móet je ontspannen houden, hoe meer ik span, hoe meer zij weer gaat spannen, ik moet continue denken 'goed op mijn kont gaan zitten, benen lang maken, hakken uitdrukken en wil ze echt goed weg, veeeel voltes rijden en goed je adem uit blijven blazen' ik heb zelf ME en zei ook tegen mijn vriend een paar weken terug 'als het zo'n gevecht blijft, gaat ze na de zomer weer weg...' gelukkig gaat het nu al stukken beter!! ik moet heel veel voltes rijden om haar netjes op 2 teugels en 2 benen te krijgen en zodra ze op beiden handen recht is en de juiste buiging aan kan nemen dan pas ga ik echt beginnen met schakelen en dergelijke dingen....... en ze loopt trouwens op een dubbelgebroken bustrens!
succes ermee!!!!

Persoonlijk ben ik absoluut geen voorstander van verschillende (scherpere) bitten. Als die nu al te sterk is op een gewoon bit, wie zegt dat die nooit te sterk gaat worden op een scherper bit?

Ik zou in de bak gaan oefenen met een normaal bit. Veel overgangen rijden en gaan sturen met hem, hem belonen als hij het goed doet en opnieuw doen als hij het niet doet en niet boos worden. Blijf bij die overgangen wel op je billen zitten, strek jezelf uit en steek je been niet af. Wat er ook gebeurd,ga niet terug trekken en blijft rustig ademhalen.
Op voltes en rechte lijnen kan je hem aan 2 benen en teugels krijgen.

Rij tempowisselingen. Neem hem in stap naar een te langzame stap, ontspan je hand en kijk wat je paard doet (gooi niet je teugels los, houd contact). Gaat hij harder stappen, rem hem af (desnoods stilstaan, maar denk aan je eigen zit en ontspanning). Blijft hij wachten en in jouw tempo lopen, mag je hem iets harder laten stappen door 1 keer been te geven.
Neemt hij je tempo over, afremmen, hand ontspannen en wachten wat hij doet. Gaat hij uit zichzelf te traag lopen, kort 2 maal drijven, eis een reactie en houdt daarna je been stil. Ook als je het idee hebt dat hij in zijn normale tempo stapt en hij blijft hierin lopen, mag je hem best een stuk over zijn tempo laten stappen. Ook dit tempo moet hij naelijk accepteren, het is tenslotte een training. Zodra hij jouw tempo in stap netjes oppakt en jou het tempo laat regelen, draaf je aan. Zelfde verhaal hier en later ook in de galop.
Zijn tempo afremmen, hand ontspannen, wachten, oprijden of afremmen.
Tijdens het rijden mag je hem zeker belonen als hij het goed doet. Nergens staat dat je niet even mag melden dat hij braaf is.
Als die dit in de bak netjes oppakt ga je naar buiten (met normaal bit) en begin je weer helemaal bij stap. Tempo afremmen, ontspannen, wachten, oprijden enz. Het kan betekenen dat je een keer een buitenrit alleen maar stapt en afremt, maar later kan je ook in draf hieraan werken en zelfs galop. Zorg dat hij met jou bezig is en geen tijd en aandacht aan andere dingen kan bsteden.

Mocht je meer over deze manier willen weten of iets niet snappen, je hebt een goede neus en weet me vast wel op te speuren.

Het hele probleem is.. Ik heb geen bak. Fjordy staat bij een boer, en hij heeft liever ook niet dat er in het weiland gereden wordt, omdat we dan alles kapot lopen. Ik ben al heel lang bezig met oefenen van deze oefeningen , ik ken ze. Van de zomer heb ik dus les gehad, en dit gaat allemaal prima. Zolang hij maar niet 'weg' kan is hij de braafste. Maar buiten kan je blijven proberen wat je wilt (Blijkt wel na een jaar).

Het is niet zo dat ik altijd blijf rijden met een scherper bit, maar zeker wel af en toe. Rijden moet wel leuk blijven, en zoals hij nu buiten is (zeker nu hij conditie heeft!) is het gewoon niet leuk.. met als gevolg dat ik hem straks steeds vaker laat staan. Begrijp mij niet verkeerd, maar ik ben het rijden met blaren, dribbelen, zijwaarts gaat, pirouttes, niet terug komen, te hard lopen nu wel zat.

Ik geef je groot gelijk. Ik rijd Pablo nu buiten op een lichte dunne dressuurstang, daarvoor op menbitten. Het heeft geen klap met vertrouwen of andere rijtechnische sjit te maken, die beesten vinden buitenrijden gewoon te gek en willen graag lopen, dat krijg je er niet uit. (bij Pablo in elk geval niet na bijna 5 jaar ) Als je maar weet wat je in je handen hebt..

Over het gebruik van stang is hierboven al van alles gezegd lijkt mij.
Volgens mij kan roest geen kwaad, maar als je de mond van je paard openhaal moet je wel goed kijken of er geen scherpe randjes aanzitten, anders moet je even een ander stangetje halen.

Jeskim ging er ook vaak met mij vandoor en daarom heb ik er een poosje een thiedemannteugel aan gehad, dat heeft mij erg geholpen.. Hij is er inmiddels weer af en het gaat prima..

Ik zou gewoon af en toe die stang erin hangen. Hij moet op deze manier leren dat hij buiten ook moet luisteren, maar het moet wel als doel hebben om hem te leren hoe het moet en dat je straks weer met een normaal bit kan rijden..
Ik vind eigenlijk die dubbele teugel nog een beter idee, dat je hem erbij pakt als het nodig is..

Pablo schreef:Ik geef je groot gelijk. Ik rijd Pablo nu buiten op een lichte dunne dressuurstang, daarvoor op menbitten. Het heeft geen klap met vertrouwen of andere rijtechnische sjit te maken, die beesten vinden buitenrijden gewoon te gek en willen graag lopen, dat krijg je er niet uit. (bij Pablo in elk geval niet na bijna 5 jaar ) Als je maar weet wat je in je handen hebt..

Ik ga hier in volledig mee. Ik heb een tijd terug zelfs les gehad IN het bos om toch een poging te doen het eruit te krijgen, maar het is gewoon het enthousiasme van het buitenrijden. Ik zou dus gewoon lekker dat bitje gebruiken voor de buitenritten. In de bak vind ik het een heel ander verhaal dat zou ik dus ook niet doen.

vera is ook heel sterk langs de weg, maar ik heb er juist een zachter bit ingehangen. Zo'n stang kan bij onjuist gebruik veel schade aanrichten, zeker in gebruik met kinketting, dus dat zou ik voor mensen die niet weten hoe ze een stang moeten gebruiken niet aanraden.
Waarom geen martingaal die je een gaatje korter gespt? Helpt bij Vera ook heel goed of misschien een tiedeman teugel.

Een roestig bit vinden veel paarden juist lekker, omdat het een zoutig ijzersmaakje heeft, maar pas wel op dat het geen beschadigingen aan de mond of lippen maakt, want dat kan snel met een oud bit dat misschien al wat versleten is.

Ik rij Imka op een western stang buiten en dat gaat eigenlijk wel goed. Hiernaast heb ik ook nog twee hackemore's een met lange scharen en een met korte. In de tijd dat ze met haar peesblessure afgestapt moest worden ging ze zelfs door die met korte scharen heen dus heb ik een scherpere gekocht. Nou en hier heeft ze echt wel ontzag voor! Ik zou het gewoon doen hoor, zo hou je het voor je zelf ook leuk en verantwoord!

wat roest betreft, ik liep stage op een westernstal, daar lieten ze de bitten juist roesten omdat ze dan beter door de paarden werder geaccepteerd. Of het waar is geen idee, maar die reden altijd met verroeste bitten. Dus zoveel kwaad zou dat zeker niet kunnen

Is het echt een stang of is het een ongebroken bit?

ik heb hier ook nog een vraag over.

Ik heb weleens gehoord dat als je met een scherp bit hebt gereden, dat je niet meer terug kan naar een minder scherp bitje, dat je dan niets meer te vertellen hebt over je paard. Iemand die mij hier iets meer over kan vertellen?

Echt stang , maar ik heb nu de Gebroken Pelham van Marijke dusj .

Ik ben blij dat sommige wel het zelfde denken als mij. .

Ziggy schreef:ik heb hier ook nog een vraag over.

Ik heb weleens gehoord dat als je met een scherp bit hebt gereden, dat je niet meer terug kan naar een minder scherp bitje, dat je dan niets meer te vertellen hebt over je paard. Iemand die mij hier iets meer over kan vertellen?

Tuurlijk wel. Je kan altijd nog terug, het kost alleen veel tijd, geduld en een zachte hand.
En nogmaals, elk bit is net zo scherp als de ruiterhand die hem gebruikt.