Ik zeg niet dat ik het beter weet Andrea, ik zeg gewoon dat ik begrijp hoe je je moet voelen. Als je had opgegeven, had je Dakota ook niet meer in je bezit. Ik heb bewondering voor je doorzettingsvermogen.Dreeke schreef:Laat ik even voorop stellen dat ik voor mij ongeluk echt nergens bang voor was, voor geen enkel paard en Dakota toen ook al zo moeilijk was, dus ik zie daar eigenlijk geen verschil in.
Daarin tegen is het voor iedereen makkelijk vanachter de PC zijn mening te geven over iets wat ik zo duidelijk mogelijk probeer te schetsen hier op FW.
Mensen die mij kennen weten dat ik echt niet zomaar van mijn stuk te brengen ben en me ook zeker niet snel zal overgeven (dat blijkt ook wel want ben hier al wat jaartjes mee bezig!)
De beste stuurlui staan aan wal zeg ik altijd maar, tips zijn altijd welkom, maar in dit geval kan niemand hierin mij tips geven omdat ze het paard niet in levende lijve kennen.
Hulp is aangeboden door iemand die ik Dakota 100% toevertrouw, alleen zal het eventjes duren voordat we dit in werking kunnen zetten.
Tot zover wil ik het hierbij laten en iedereen bedanken die zijn inbreng hierin heeft gegeven.
Mijn reactie was gericht aan Ellen (Ellebel), omdat, net zoals dat wij jouw situatie niet kunne inschatten, zij de mijne ook niet kan inschatten en dus ook mijn paard niet. Ook al ken ik Dakota niet in levende lijven, ik herken veel in je verhalen terug. Ik wil niet pretenderen te kunnen weten wie van ons beider het het zwaarst heeft (gehad), maar ik weet wel dat Falco en Dakota moeilijke paarden zijn en dat dat enorm frustrerend kan zijn, zekers als je opeens onzekerder bent dan voordien.
Maar er is zeker een weg! Ik hoop dat dat je een beetje een hart onder de riem kan steken.
Heel veel succes toegewenst.