Voor alle "niet"helden hier!

[Amber_]

Met Fjordy durf ik echt de hele wereld aan haha .

Op zich stap ik ook nog gewoon op een ander paard
Vroeger op de manege werd ik altijd gevraagt om te helpen in rijden met die kleine pony'tjes. Niet omdat ik zo goed, was maar omdat ik gewoon er weer op klom en niet bang was om een tik te delen.

Toch blijf ik nu lekker bij Fjordy en heb niet meer zo van alles willen/kunnen berijden.

[Esther]

Nou Mir, je reed anders ook heel dapper weg met Iza

Maar als ik het zo lees komt het verstand wel met de jaren. Ik doe ook al lang niet meer wat ik vroeger deed, maar met Iza durf ik wel heel veel (zelfs mennen...).

Ze reed ook gewoon met Tea weg..

[Mir]

haha maar die vond ik ook vertrouwd anders was ik mooi op Runnar blijven zitten (al die bomen als eventuele noodstop deden het ook goed ).

[kittyhartsvriendin]

ik ben dus alles behalve een held.
vroeger stond ik al te hipperventileren (of zoiets) in de auto, onderweg - als ik hoorde op welk paard ik moest rijden - toen ik moest opzadelen (als ik het moest doen) - als ik vroeg hoe dat paard of pony is - als ik naar de piste moest - als ik er naast stond - als ik erop moest EN als laatste als ik erop zat.

IK DURFDE NIKS!!!
behalve als ik na een kwartier erop te hebben gezeten, en het paardje wat meer vertrouwde, maar als het dan iets deed dan duurde het weer een tijd totdat ik iets durfde...

behalve op dat ene ponytje: coockie!!! een super haffie, die echt een super slecht karakter heeft. ze is altijd zuur en vind niemand leuk!!! BEHALVE MIJ!!!
en laatst heb ik coockie gekregen!!!
met haar durf ik alles, ik vertrouw haar mijn leven toe!
alleen nog steeds bij slecht weer, zoals regen wind ... durf ik niks met niemand niet. hoe braaf ook, ik kruip op geen enkel paard of pony... dan doe ik niks, niet stappen aan de hand, niet rijden, niet longeren, ...!

maar laatst heb ik TIJDENS een STEL KORTE REGENBUIEN die af en toe kwamen. eerst gelongeerd en dan ben ik er toch op gekropen, en dat was dan ZONDER ZADEL en het regende af en toe!
ik was doodsbang en super nerveus maar omdat coockie toch niets deed tijdens het longeren ...
BEN IK ER BLIJVEN OP ZITTEN!!!!!


maar tijdens een normale regenbui zal ik er nog niet zo snel op kruipen of blijven zitten...

maar soms rij ik nog wel eens op andermans paarden omdat zij die dag niet kunnen komen, dan durf ik ze wel gewoon te rijden maar ik durf niet zoveel en doe niets gewaagds ofzo...

maar ik durf misschien niet te rijden tijdens slecht weer maar ik zou nooit van mijn leven coockie die soms een durft te vluchten ruilen voor een "bomproof" paard of pony ook al is dat het mooiste duurst beste paard van de wereld. mijn liefde is groter dan mijn drang voor wedstrijden.

coockie is misschien geen top wedstrijd paardje.
maar misschien als ik mijn best doe en coockie train en al
kan ik misschien toch nog iets bereiken.
coockie wilt voor mij werken en haar best doen.
maar ik vergeet haar plezier niet.
coockie staat altijd op de 1e plaats!!!

[kittyhartsvriendin]

P.s. sorry voor de lange tekst

[nientje_pjotr]

Ik herken me zelf helemaal in jouw verhaal thessa.
Ben ook niet zo'n superheld.
Maar ondertussen stap ik wel op vlin na 3 jaar!
Heb akaya beleerd en arco wat verder doorgereden en niet te vergeten mijn eigen mannetje,akes, die ik zelf heb beleerd.
Zelfs het springen en ik ben al niet zo'n springheld...dus vind dit best goed van mezelf.

Tja...en niet zomaar op vreemde paarden zitten.
Ben daar ietsjepietsje makkelijker in geworden.
Ben ook zo op gerrit gestapt zonder erbij na te denken de eerste keer.
Klinkt mss raar,maar was achteraf best trots dat ik het durfde.....erg he.
Ben hem nu verder aan het beleren en het gaat tot nu toe uitstekend!
Al heeft meneer wel zijn streken.......maar ja..hij is al 7 niet te vergeten.
En straks mag ik met cindy aan de gang....heb er best zin in...zij is echt mijn meissie en we hebben nu al een hele goeie band samen.

[Fran]

Opzich stap ik overal wel snel op, en zeker als ik het paard al eens heb zien rijden bij een ander.
Op de manege rij ik vaak de nieuwe fjorden/haflingers/tinkers maar de nieuwe grote paarden wacht ik meestal even mee.
Mijn zusje is vorig jaar van zo'n grote bruine afgemieterd en nu heb ik zo iets van ik wacht wel even af, maar als er een nieuwe fjord is dan sta ik vooraan.

[Thessa Keizer]

Wat leuk om alle verhalen zo te lezen. Ik had zelf vandaag weer zo'n dag waar ik nu weer op terug kijk dat ik mezelf weer een beetje heb overtroffen.
Ik had vandaag priveles met Aike, maar Aike heeft op dit moment weer een klein beetje streekjes. Gisteren in een keiharde gallop regelrecht op zijn maatje afdenderen die ook in de bak reed, ok, best grappig, vervolgens in een vliegende galop ineens de andere kant op springen, gelukkig ken ik die grap van hem en blijf ik tegenwoordig zitten
Maar vandaag was ie wel weer erg stout, afijn het was dus een ramp in de linkergalop, keihard gaan en weer de andere kant op stuiven. Hoppa mijn instructrice erop, hem eens flink door laten galloperen. Daarna ging ze hem proberen wat meer zijn achterhand eronder te laten zetten omdat ie dat heel slecht doet en daarom de galop ook zo slecht gaat, hij valt er volledig uit. Nu moest ie dus wat meer opgericht lopen, nou mijn hemel, dat vond meneer dus echt niet grappig, hij werd steeds bozer op haar, pfff, hij klom van nijd bijna het schot op Toen moest ik het zelf op een gegeven moment overnemen en dus ook zo met hem aan de slag, steeds bijtikken met die zweep (waar ik normaal wat voorzichtig mee ben, want je weet maar nooit of ie ineens een bok geeft ofzo ) Maar nu moest ik hem echt aanpakken en ik twijfelde er niet eens bij, ik deed het gewoon ondanks dat ie best nijdig en boos was, ik heb er niets van, nou dat had ik een jaar geleden echt niet gedurft hoor. Maar nu doe ik het gewoon, en met resultaat, hij reed daarna dus super, ben wel bang dat ie morgen spierpijn heeft, morgen maar lekker even aan de longeerlijn, beetje rustiger aan.
Maar goed ook ik ga gewoon meer durven, ben eigenlijk niet meer angstig op hem en val er ook niet zomaar meer af, wat me toch wat meer vertrouwen geeft.

Groetjes Thessa en Aike

[Suus]

WAt een schijtebroeken hier! Nou, ik ook hoor! Met Morris ben k zo vertrouwd, daar doe ik alles mee (hoewel springen.... heb ik al heel lang niet gedaan, idd eng!). Ik ben één keer van Morris afgevallen en had toen een hersenschudding. Toen had ik ineens een cap op en was wel even angstig... Een vreemd paard hoef ik niet tenzij ik weet dat die heel braaf is.

[Ivonne]

Ik ben ook absoluut geen held, een schijterd eigenlijk.

Als tiener durfde ik veel meer, sprong meer dan een meter zonder zadel, ging in galop schuin de sloot in om er aan de andere kant weer uit te komen. We gingen met 2 personen op Jackie, zonder zadel, halster met een touwtje eraan in galop door het bos......allemaal dingen waar ik nu absoluut niet meer aan moet denken.

Ik ben veel banger geworden door Diëgo, die was nooit makkelijk, bokte veel en gebruikte zijn kracht erg tegen me.
Ik moet zeggen dat ik na het auto-ongeluk veel banger ben geworden, ik kan maar met 1 hand meer teugels/leidsels vasthouden en er is me verteld dat als ik wat breek/gips krijg, de kans heel groot is dat de posttraumatische dystrofie zich uitbreidt naar andere lichaamsdelen dan mijn hand. Ik heb me na het ongeluk nooit meer 100% vertouwd gevoeld op een paard.

Ik durf ook niet in groepen rijden. Het lijkt me erg leuk om bv mee te gaan met die rit die altijd in Balloo is, maar ik vind rijden in groepen eng, gaat me vaak te hard en te ongecontroleerd.

Op Marga durf ik veel meer dan op Diëgo. Ik galopeer buiten, draaf, spring, rijd zonder zadel, etc.
Marga is erg druk, draagt haar hoofd erg hoofd als ze zo druk is. in het begin vond ik dat eng, want als Diëgo zo deed kon je het ergste verwachten, die spoot er dan al bokkend vandoor. Ik weet nu dat dit Marga's natuurlijke houding is als ze druk is. Tot nu toe heeft ze niet gebokt, gesteigerd en is er niet vandoor gegaan. Mijn zelfvertrouwen groeit met de keer. Ik heb het idee dat ik haar onder controle heb en dat is een fijn gevoel. Maar een held word ik nooit. Terwijl ik in het verleden ook wel KWPN-ers zadelmak heb gemaakt. Zou ik nu niet meer durven. Ik heb Diëgo zelf alles geleerd, onder het zadel, voor de kar vuurspringen, alles. Maar of ik dat over 4 jaar met Marga's veulen weer durf? We zullen het zien.......hoe ouder je wordt, hoe banger/voorzichtiger. Je ziet meer gevaar,

[claudia]

Als ik het zo allemaal lees zijn we allemaal wel een beetje schijters

[Tanja]

Ik heb nu meer vertrouwen in Tika dan een tijdje terug.
Ik voel me ook het prettigst op m'n eigen paard maar ik ga geen risico's nemen als Tika heel druk is past ik m'n rit aan.
Ik heb ook nog een verantwoordelijkheid tegenover mijn gezin.
Vanavond hebben we nog in een grote groep gereden met negen ijslanders waarvan 1 hengst! en Tika als enigste fjord.
Je hoort al die hoeven tolten maar ik denk dat mijn Tika het meest rustigste was ze maakt er niet zoveel van.

[Thessa Keizer]

Als ik het zo allemaal lees zijn we allemaal wel een beetje schijters

Ik vind jou dus helemaal geen schijterd!! Je stapt zo op die hengsten, vind ik best stoer
Hetzelfde geld voor Amber, die doet ook alles maar, die vind ik dus ook echt helemaal geen schijterd Als ik die foto's altijd zie dan zou ik willen dat ik een beetje van dat lef had!

Groetjes Thessa en Aike

[leoensuzanne]

Ik denk dat het ook allemaal met verantwoordelijkheidsgevoel te maken heeft. Vroeger dacht je niet zo over de gevolgen na. Bijv. er ware n eens 2 meiden van een jaar of 13 tikkertje aan het doen waren op 2 groene paarden. Ze hadden niet in de gaten dat ze eigenlijk die paardjes een beetje aan het inrijden waren.
Nu ben je ouder geworden, ben je mss inmiddels moeder ed. Ik denk dat de meesten ook voorzichtiger geworden zijn.

[claudia]

Als ik het zo allemaal lees zijn we allemaal wel een beetje schijters

Ik vind jou dus helemaal geen schijterd!! Je stapt zo op die hengsten, vind ik best stoer
Hetzelfde geld voor Amber, die doet ook alles maar, die vind ik dus ook echt helemaal geen schijterd Als ik die foto's altijd zie dan zou ik willen dat ik een beetje van dat lef had!

Groetjes Thessa en Aike

Ik heb toch ook wel mijn angsten, Gras en springen zijn niet mijn ding.
Maar ik doe het als het moet.

Maar ik ben, net zoals Suzanne al zegt, voorzichtiger geworden.

Wat Amber doet zou ik bv ook zeker niet durven.

[Amber_]

Toch ben ik het weer met Thessa eens Claudia, je stapt zomaar op die hengsten!
Huppa op Alco terwijl het een bommetje kan zijn !

Maar ik deel trouwens wel je angst voor op gras ! Dat geglibber en geglij

Moet nog maar zien of ik met Toot net zoveel ga durven als met Fjordy hoor .

[Esther]

Ik ben zeker geen held.. Maar waar ben ik dan bang voor..

Ik zou het gewoon enorm kl*te vinden om een arm of been te breken o.i.d. Kan het me ook niet veroorloven, dan lig ik er qua studie, stage en gezondheid helemaal uit..

[Ivonne]

ik was al tevreden met 1% van de lef van Amber. Als ik jou zo zie galoperen (lees: vliegen) zonder zadel.......dat durf ik niet eens mét zadel.
Ik moet zeggen dat ik na het ongeluk nooit meer de oude ben geworden, niet alleen met rijden, maar met paarden in het algemeen. We gingen vanmiddag bij die boer/paardenfokker waar ik altijd gewerkt heb veulens kijken. Ik voel me niet meer op mijn gemak in een wei met 5 merrie's met veulen (KWPN). De merrie's verjagen elkaar somd en ik voel me er niet meer happy tussen. Dat had ik eerder nooit.

[Carolinef]

oooh springen, dan schijt ik bagger dat sla ik over, al vind ik het wel super om tezien wat een oerkracht erbij loskomt