Bailey heeft niet echt een aangeboren springveer (geeft ook niet, hij heeft 1000 andere talenten

Meneer knalt namelijk zonder enige gêne tegen balken aan. Balkjes op de grond gaan goed, 30 cm gaat goed, maar bij 40 cm begint hij sporadisch te springen. Dan weer wel, dan weer niet.
Als hij denkt dat hij niet uitkomt voor de sprong doet hij bij wijze van gewoon z'n ogen dicht, loopt door en hoopt dat ik de hindernis weghaal in de tussentijd, wat dus niet gebeurt...
Dat hij de balk er vol afknalt interesseert hem totaal niet, maar ik vind het echt eng. Ik zet de staanders zo ver uit elkaar dat de balken maar nét blijven liggen omdat ik zo bang ben dat hij z’n voorbenen beschadigd, maar dan nog vind ik het akelig als hij tegen de balk klapt.
Omdat ik me er niet lekker bij voelde is onze laatste springsessie nu al maanden geleden… ik had me voorgenomen te sparen voor echt goede crossbescherming en pas weer te gaan springen als ik die had.
Afgelopen week had ik het hierover met een stalgenootje, en die vond eigenlijk wel dat ik overdreef. En ik weet van mezelf dat ik zeker een miep kan zijn als het over Bailey en z’n welzijn/veiligheid gaat, dus ik vraag het graag aan jullie!
Wat vinden jullie? Ben ik aan't miepen? Zijn normale peesjes voldoende en kan de voorkant van het been wel wat hebben? Of toch die crossbescherming?
Andere tips zijn natuurlijk ook welkom!