Wanneer heb je je fjord gekocht?

[Erika]

Eerst had mn vader een gekocht omdat hij het leuk vond en ik ook, dus beetje voor mij gekocht. Wegens toenmalige relatie paard verkocht. Relatie is verbroken daarna eigen jaarling gekocht. Woonde toen thuis e had een baan. Nu inmiddels ruim vier jaar getrouwd, stiefmoeder van 4 kids, nog steeds werkzaam. Paard staat bij mijn ouders en ik kom er wekelijks een aantal keer om de 4 paarden (vader heeft er nu ook 3) te verzorgen/rijden. Maar mn vader doet gelukkig het meeste qua verzorging en kosten.

[Bloemetje75]

Ik kocht Lajke 3 jaar geleden, ze was toen al 19. Ik was toen net 35, mama van 3, parttime baan en getrouwd.
Mette kochten we 2 jaar geleden als veulentje van bijna 4 maanden.....

[Gwenny]

Ik kende Eran van een ziekteperiode in mijn leven. Ik zat toen ik 23 was in een zorghotel omdat ik herstellende was van een aantal zware operaties en een infectie. Eran liep met zijn moeder in de wei naast mijn kamer. Zodoende leerden wij elkaar kennen en wisten al mijn vrienden en dierbaren van zijn bestaan. Ze zagen hem immers lopen en kwam hij geregeld gezellig naar het hek toe voor een knuffel en een aai. Eran en ik werden al snel vriendjes en de basis voor onze band was gelegd. In het najaar van 2008 werd Eran aan een kennis verkocht en was het plan dat ik hem over zou nemen als ik voldoende hersteld zou zijn. Helaas werd ik steeds zieker en kon ik hem niet gaan (onder)houden. Zodoende werd hij aan de eigenaar van zijn vader verkocht en kwam in een kudde te lopen met als doel om mogelijk later dekhengst te worden. Eind 2011 hoorde ik via via dat Eran te koop kwam te staan. Ik vertelde vrienden erover en voor ik het wist zaten we in de auto op weg naar het Drentse land.
Ik kreeg hem op 21 oktober 2011. Eran was 3.5 en ik was 26 . Ik heb hem nu bijna 2 jaar en ik ben inmiddels 28. Door langdurige ziekte zit ik grotendeels in een rolstoel maar probeer wel zo veel mogelijk met en voor Eran te doen. Ik ontvang een WA-jonguitkering en woon op mijzelf in een leuk appartement met grote tuin. De kosten voor Eran worden door heel veel mensen gedragen. Zij doen dat met veel liefde en toewijding.
Eran bleek zeer ernstig ziek te zijn. Dit brengt zeer hoge kosten, specifieke eisen voor zijn huisvesting en een hoop denk- en regelwerk met zich mee om hem de beste kansen voor herstel te gunnen. Nu, bijna twee jaar later gaat het steeds beter met hem. Af en toe krijgt hij nog een terugval, maar komt hier steeds makkelijker en beter doorheen.

Wanneer Eran en ik niet zoveel toegewijde, gemotiveerde en kundige mensen om ons heen hadden gehad was het nooit gelukt om hem er bovenop te helpen en om de zorg te kunnen dragen. Daarom wil ik als kanttekening in dit topic noemen dat het super leuk is om een eigen paard te hebben, maar dat je voor hoge kosten kan komen te staan omdat je dier ziek wordt. Je beslist natuurlijk altijd zelf hoe ver je gaat, maar ieder dier verdient een eerlijke kans, vind ik.

[Naomi]

Ik was 20 en zat in mijn laatste jaar verloskunde opleiding toen ik samen met een heel goede vriendin besloot om een paardje te kopen. Ik woonde toen nog thuis en betaalde alles zelf. We hadden alles keurig geregeld en waren allebei na ervaringen met een verzorgfjord weg van het fjordenras. Na extreem lang zoeken vonden we Christien. Een jonge leuke merrie waarmee we beiden een klik hadden. Na 1,5 jaar hadden we zo de smaak te pakken dat we eigenlijk allebei wel graag een eigen fjordje wilden zodat we meer konden gaan. Omdat mijn vriendin veel meer aandurft en zonder zenuwen op Chris kon buitenrijden en ik wat dat betrefr voorzichtiger was, besloten we dat het beter was als ik op zoek ging naar een ander paardje. Ik had me voorgenomen om hier heel lang de tijd voor te nemen tot ik een paard zou vinden waar ik vol vertrouwen op naar buiten durfde. Het hoefde ook niet perse een fjord te zijn. Maar toen mijn tweede bezichtiging fjorden ruin Caya ineens voor mijn neus stond was ik verkocht. Inmiddels heb ik Caya dus 1,5 jaar, werk fulltime en woon sinds 4 maanden samen met mijn vriend.
Christien is nog steeds van mijn vriendin en doet het met een baasje nog beter. Die twee zijn zo op elkaar ingespeeld dat ik absoluut geen spijt heb gehad verder te zijn gaan kijken.

Een eigen paard is geweldig, helemaal als de klik zo groot is. Maar het kost ontzettend veel tijd, geld en moeite.

[Pasja]

Leuk om al die verhalen te lezen. Ik ben ook een van degenen die niet zo piepjong meer was toen de Fjord kwam:
Ik werk(te) parttime en was 39 toen we Pasja kochten. Ik had haar al een tijdje in bruikleen van haar vorige eigenaar en ook een ruin van hen. Net op het moment dat mijn man en ik de knoop hadden doorgehakt om die ruin te kopen, moesten ze hem laten inslapen en ging de koop niet door. Ze boden me toen Pasja aan en daar hoefden we niet zo lang over na te denken. Ze is in datzelfde jaar nog gedekt en zoon Freyr is inmiddels 4 jaar. Laats las ik een artikel over een man van 76 of 78 die nog actief op z'n paard rijdt en toen dacht ik "ach, dan kom ik nog maar net kijken en kan nog jaaaren van mijn Fjordjes genieten"

[DeeDee]

Red Bull en ik zijn alweer sinds 2001 een setje

[Charret]

Ik kocht Alies 8 jaar geleden als jaarling. Ik was toen net 20, woonde thuis en werkte fulltime.

[Wodan]

Ik was 18 jaar toen ik Wodan als veulen kocht. Ik had daarvoor al een paar jaar op fjorden gereden en was helemaal fan geworden van het ras.
Ik woonde toen nog thuis en werkte fulltime. In middels mijn eigen huis en Wodan is alweer 12 jaar bij mij.

[Aria_zz]

Wel leuk, al die verhalen over hoe mensen aan hun fjorden komen

Ik was zelf 15 toen ik Hildar van mijn ouders heb gekregen. Nu betaal ik bijna alles zelf, behalve DA en smid, maar die hoeft bijna nooit te komen. Toen was ik student, eerste vakantie jobjes gingen op naar nieuw zadel etc.
Nu ben ik nog steeds student maar kan gelukkig meer betalen.
Hildar was toen 2,5jaar, had 3maand daarvoor mijn vorige paard verloren en wou even niet rijden of teveel met het paard hoeven bezig zijn.
Ben nog altijd heel erg blij met hem

[Svenniepennie]

onze eerste fjord Svenngard (v.Lenngard) was ook eerst mijn verzorgpony op de manege op de camping.
En mijn moeder ging van baan wisselen, daardoor konden we een paard onderhouden en natuurlijk gevraagd wat de onderhoudskosten van een fjord ongeveer zijn. geen dekens en 24/7 buiten is natuurlijk geen probleem voor een fjord nou het was toen andersom Svenn kreeg alle dekens die er zijn en op stal en af en toe buiten. Maar goed ik was 14/15 ongeveer we hebben hem nu 6 jaar. Svenn is 3x verhuisd van plek. Van de camping naar een manege bij ons in de buurt van daar naar een stal waar die meer buiten kwam en nu staat die 24/7 buiten bij Enya Ninke Noa Yesterday (fjordxwelsh) en Asterix een kwpn

Immers heb ik vorige jaar me eigen echte paard gekocht vanuit me stage bij Bart De merrie Enya(v. Anton). Ze had een veulen Ninke(v, Dingo) die tevens ook in bezit is. Die gekocht door me moeder. ik ben immers 20 en heb de volledige kosten aan Enya. Hoefsmid, inenting nieuw tuig enz.. Als ze echt ziek is steunen me ouders me. Ik zit nog op school laatste jaar paardenhouderij Daarna wss nog een cursus of opleiding fotografie

Maar Svenngard hebben we gekocht 1 sept 2007
Enya heb ik 12 juli 2012 gekocht
en me moeder Ninke rond oktober geloof ik