Het belangrijkste is naar mijn idee het paard zelf en de sfeer en samenstelling van de groep. Dat maakt zoveel uit!
Hier op stal hebben we 2 groepen van ongeveer 10. Eén paardengroep (WPN-types, rijpaard-achtig) en een ponygroep (richting koudbloed; haf, fjord, tink en welsh cob).
De paardengroep vind ik vrij pittig. Duidelijke hiërarchie, paar dames met een groots karakter en de rest staat heel erg vaak op kleur gesorteerd. De 'witjes' zijn meer dan gemiddeld de sjaak en eindigen meestal onderaan de rang. En een aantal paarden staan vaak wat buiten de kudde. Met het binnenhalen om op stal te gaan is er ook een vrij strikte volgorde.
De ponygroep is meer een zootje gezellig/ongeregeld. Veel gemoedelijker! Hier zie ik dat onderscheid veel minder. Niemand wordt echt buitengesloten of staat alleen.
Bailey is zowat de makkelijkste van de groep, vrienden met iedereen. Hij wordt juist altijd gebruikt om als eerste gezelschap te zijn van nieuwe paarden die op stal komen. Niets geen problemen qua kleur, er is één andere fjord in de groep.
Met rijden reageert hij duidelijk anders als we een andere fjord tegenkomen, maar op haffies reageert hij ook zo. Dat is wel gegroeid, waarschijnlijk omdat hij veel haf-vriendjes (en nu ook een vriendinnetje) heeft, denk ik dan.